Oto wielki hetman turecki Hussein-basza na czele swych konnych gwardii i reszty wszystkiej jazdy pierzchnął po złamaniu janczarów przez bramę do Jass wiodącą, lecz gdy tam pochwyciły go chorągwie Dymitra Wiśniowieckiego, hetmana polnego, i poczęły siec bez litości, wrócił nazad do obozu, by szukać innego wyjścia, zupełnie jak zwierz, otoczony w kniei, szuka, którym by się mógł wymknąć przesmykiem. Wykrztusiłam je, gdy kobieta już była przy bufecie. To serce,którym przedtem sam przypadek rządził, Teraz już ktoś je zastanowił mile: Dziś chcę nadgrodzić te chwile, W których mój umysł kiedyś nieprzyjemnie błądził. Bądź gotowy i czekaj aż przybędzie po ciebie na ziemię mój rydwan powożony przez mego woźnicę Mataliego”. 15,08 A na to Abram: O Panie, mój Boże, jak będę mógł się upewnić, że otrzymam go na własność? Wstrząsnęła się w rozkosznym dreszczu przypomnień, wyprężyła się, przyciskając plecami do otomany, bo się jej zdawało, ze ją tamten obejmuje ramionami i przytula do siebie. - wołał z pośpiechem Krzysztof. Czyhał i łapał je u niewiernego, jeszcze pełna lat czterdziestu, chuda, ręce gościa pochwycił i oba oddalili się z fotelu stał pan Lubomir z niechęcią odwrócił się drożyną przez nich resztę pozyskać. Wtedy ptaki będą rozdziobywały twe ciało. SMUGOŃ To pan niby tak z Dorotą? Zresztą wobec dzisiejszego stanu rzeczy i wobec solidarności, z jaką jedni biali mszczą się za drugich, czerwoni wojownicy, jeżeli nie bronią swych siedzib, nie bardzo śmią nastawać na życie nawet pojedynczych podróżników, ale natomiast kradną i łupią ich, jak mogą. W dymach błękitnych słyszał jej głos, śmiech-wesele, nadchodzące kroki, a budził się do tej straszliwej prawdy, że tego wszystkiego wcale nie ma, nigdy nie będzie, że to był sen. Istotnie, w rozpadlinie stanowiącej przedsionek jaru stała kuźnia, z której komina sypały się snopy i kłęby złotych iskier, a przez otwarte drzwi i przez liczne dziury wiercone w ścianach buchało jaskrawe światło przesłaniane chwilami przez ciemne postacie kręcące się we wnętrzu. Ja bym ta do niej pójść nie śmiała! 108 quasi (łac. 1915), harcmistrz, ppor. Wśród zamieszania panującego w sieni, wobec trupów, krwi rozlanej kałużami na podłodze, połysku szabel i rozpłomienionych źrenic dziwnie uroczyście wyglądała ta postać wysoka, wynędzniała, z siwiejącym włosem i czarnymi jamami zamiast oczu. Ja nie ze złej woli mówię, że jest ruda. Na łowach ten się układ między nami czyni, A że córa Latony jest łowu mistrzyni, Zrobisz jezioro, w które Wilgi kryształ zlany Może nosić nazwisko zwierciadła Dyjany. Przyszła dziewczyna ich spytać, ile zechcę. Tylko ja mam przeczucie,ja instynktownie rozu- miem,że mój mąż od czasu do czasu otwiera swoje więzienie i wydostaje się na wolność. Staczali bitwy. Co się tyczy mnie samego, jak to się mówiło na Kruczej, „ mnie samego w sobie”, to i to również warte jest paru słów ścisłej definicji. To rzekłszy wyrzucił obuch tak szparko, że aż zmalał na wysokości, król oczy za nim podniósł i w tej chwili nie myślał już o niczym innym jak tylko o tym, czy Babinicz uchwyci go w lot, czy nie uchwyci. Dopiero jeden z drugim? Wiersze Wybrane Felicjan Faleński 1 4 Wiersze 59