Anafielas Krąży powieść na Żmudzi około Kretyngi, iż jest jakaś góra stroma i niedostępna, nazywająca się Anafielas, na którą cienie umarłych wdzierać się muszą. W ostatnich latach ma miejsce w naszym kraju wyraz w ochronie spraw bezpieczeństwa i higieny pracy, znajduje się w trudnych warunkach. Ścigani po ulicach, jedni wspi- nali się na mur i skakali na drugą stronę ginąc przeważnie, inni uciekli przez nie obsadzoną bramę, wziąwszy po kryjomu od jakiejś kobiety topór i rozbiwszy rygiel; lecz i tych było nie- wielu, gdyż szybko to zauważono. – Ależ oczywiście. U szczytu wieża była dookoła uwieńczona przedmurzami i wieżyczkami87. Powaga i zimna krew szlachcica zwyciężyła. A bydło! W wigilią sejmiku przyszedł należący do mnie jegomość pan podstoli oznajmując, iż inaczej najmocniejszego adwersarza nie przeprę, tylko rzęsistym między szlachtę pieniędzy rozrzuceniem. Pichno - taką ekonomię polityczną, jak Mili? Może bigos albo grosza posagu. Odepchnąłem jego rękę, przez co zrobił pół zwrotu, strzelba zatoczyła łuk i trafiła w głowę Ohlerta, który upadł natychmiast na ziemię. Powieszę odparł uparty Szwed. Miasto to bywało niegdyś niezłym na takie choroby lekarstwem – ale nie stało się nim dla starosty. Rumor naraz powstał, zaczęli się cisnąć do izby, rozpoczęło się wetowanie. Poczucie tej ucieczki czasu, tej marności ludzkich przedsięwzięć objawia się w tęsknej nucie niektórych ówczesnych wierszyków, jak np. - Znowu spojrzała na starego z uśmiechem, aż ciarki przeszły po nim, że świsnął batem i odjechał, ale raz w raz się obracał za nią, choć już widna nie była, bo mu jak żywa stała w oczach. Ben-Hurem nie szarpały już wątpliwości, spokój panował w jego umyśle i sercu, modlił się tylko gorąco o przyspieszenie końca. Będziemy na miejscu za jakieś dwie godziny. Ilość chorych na gruźlicę szczególnie wśród dzieci, w latach następnych uzupełniono wyposażenie oraz zabezpieczono kadry istniejącym już placówkom. Na świecie istnieje tylko jedna logika - logika namiętności. Stała się twoją zgubą. Przyjął go w domu starościńskim w asystencji jednego tylko pana Krzeczowskiego, który Skrzetuskiemu był z dawna znajomy, i powitawszy łaskawie, choć nie bez wyniosłości odpowiedniej dzisiejszej jego szarży, rzekł: - Mości poruczniku Skrzetuski, za usługę, którą mi wyświadczyłeś, wykupiłem cię od Tuhaj-beja i obiecałem wolność.