86 PIEŚNI ŻARTOBLIWE 141 Gdzieżeś był, gdzieżeś był, czarny baranie? JAGO Możnaż ściskać się pokątnie? - Jako żywo - odparł Dobek - my tej różnicy nie znamy. – dzielny pułkownik hrabia Szalawski, dzielny porucznik hrabia Miarnocki. Zeznania petyhorców co do liczby wojsk Bogusławowych mogły być błędne, należało zatem mieć jak najprędzej dokładną o niej relację. Znalazł miejsce naprzeciw Lili, przy której siedział hrabia z ramieniem, opartym o jej krzesło, nie poznał jej prawie; była w nadzwyczajnym humorze, piła szampana, którego jej ustawicznie dolewał hrabia; śmiała się całą piersią i tak swobodnie rozmawiała, rzucała takie race dowcipów i uwag złośliwych, że aż hrabia się rozrechotał, wykrzywiał z zadowolenia swoje sztuczne szczęki i co chwila wrzucał monokl w oko, i coraz bliżej przyglądał się jej odsłoniętym ramionom. – Mogłem powiedzieć o wiele więcej, na przykład o tobie. Porobię was baszami trzytulnymi i jeszcze po jednym oddam wam ogonie. " - A potem łzę byś na egipskie płótno Rzucił i nie w te uwierzyłbyś moce Rzymu, pod maską wylęgłe okrutną - I nie w te czucia, które dają noce Dyjalektyczne u mistrzów wymowy. Następnie powstały w Legnicy, ziębicach i Bogatyni. To, co powiem, z serca mi wychodzi. Ale gdyby tak było z głodu miał mrzeć nazajutrz, gdy patrzył na chmurki wielobarwne czerwone, snuły mu się one barwami kwitnących pelargonii, która nazywa się sercem, już wierzeje rozwarły się drobne jego wargi wyszeptały wyraźnie: Wróć się! Ale to inna materia. IZYDORA Wsie przytykające do pańskich posiadłości były naszymi, ale dawno już są w innych rękach. Odpowie na to kobieta: Amen, Amen. Me myśli Są jak niesforne dzieci, co brykają Na przekór matce. Nieszczęśliwa ja kobieta prosta, nie odchodź. –Wałek,jedź do szosy. Kim jest Effendi? Z tą licytacją była prawdziwa ona pokrywała gniew. – wykrzyknęła panna Elżbieta. Z Chełmowskiego siedzącego na koźle opodal do gawędy nie było wielkiej pociechy, raz, że ;podstoli piersi sobie rozrywał, po wtóre, że poeta, chwyciwszy za słowo, plótł sobie androny i szlacheckiej gawędy wesołej cale prowadzić nie umiał. Widziałem niedawno chłopca z Kriweny. naczelnik straży ziemskiej mówił mi, że – to niepodobna, a sam naczelnik powiatu, kiedy się dowiedział, przestał przyjmować interesantów. Możecie być dla drugich niewinnym Efraimem. Przypomniały mu się ostatnie słowa podkomorzego i tak go teraz zajęły, że już siedział w powozie i już jechał do siebie, a jeszcze ciągle mu się zdawało, że stoi na ulicy i widzi postać tego osobliwszego człowieka przed sobą.