podkomorzyna. Tym razem spustoszyli przeważną część Moraw,przywiedli stamtąd obfity łup i jeńców i powrócili bez wy- padku na polu bitwy lub w drodze. A co sprowadza mego białego brata w tę dolinę? - Askiery. A ty, Jaguś, siostry, braci przepraszaj! Czymże więc ono jest? dzieci tyla. Olbrzymia bania swobody, takiego uczucia, jakby gorączkową czułością. Dla tego dobrzy bakałarze nietelko czytać dzieci małych uczą, ale i inych obyczajków uczciwych, aby w jedzeniu, w piciu, w mowie, w staniu, w chodzeniu przystojnie sobie poczynali. Żadne przecież słowo gniewu lub urazy z ust jej nie wyszło; z wyrazem męczennicy na las swój zrezygnowanej wszystkiego, co mówił Witold, wysłuchała, i wtedy dopiero, kiedy o niezłomności oporu matki przekonany w rękę ją na pożegnanie całował, uczuła odnawiające się i tym razem gwałtowne kurcze żołądka. - A już mu się chce nad starszymi panować! – Kiedy ta myśl mię opanuje – rzekła Rachela – a napada mię często, choć się bronię od niej jak mogę, to wpadam w taki dziki, szalony niepokój, że, jakkolwiek utrudzona całodzienną pracą, muszę iść, iść, gdzie mnie oczy poniosą; muszę się umęczyć chodzeniem, nim sen przyjdzie. Szła do izdebki, w której Inka wespół z małymi siostrami sypiała. - jakby z niecierpliwością, ale widziałyśmy, że to nieprawda. Żart na bok, dużo naszej młodzieży uczyło się w Padwie, wyświęcało w Rzymie, bawiło w Wenecji, a leczyło potem pod ciepłym słońcem Neapolu. To muszą być wyśmienici ludzie - tak! Pandawowie razem ze swą matką będą mogli oczywiście wrócić, gdy nasza linia zostanie mocno osadzona na tronie". - A w jakiejże sprawie, jeśli łaska? Łoże nasze z zieleni. Za buntownicze gawędy trzeba bić i ściągać kary pieniężne, ale gdy nie ma powodu, można okazać się wspaniałomyślnym. "Może też nie jeszcze! po prostu mnich, franciszkan z krośnieńskiego klasztoru, który miał dawnymi laty fortunę, tę podobno w części utracił, w części na klasztory zapisał i do zakonu wstąpił.