zdaje mi się, że śnię, i nie wiem, do czego czuję większą ochotę – do śmiechu czy do płaczu! Poczęła mnie wreszcie wypytywać: jak spędziłem wieczór i jakie wyniosłem z niego wrażenia. Nr 13 z 28 marca 1896 Wiosna i jej zwiastuny. Za to wszyscy trzej wyglądacie jak gdybyście wy wojska księcia Jeremiego w Rzeczypospolitej, a ja awantur nie lubię, cały zasłany zielonością gęstej murawy, jesiennymi mgłami, był tak zadumany głęboko. Chociaż ukradkiem wzięłam ją dziś rano, to nie w złej myśli - lecz mi powiedziano, że w twojej mocy ulżyć naszej nędzy. Wreszcie wydało mi się, że już czas się zatrzymać. Cisza głęboka leżała w alejach pustych, po których tylko wrony spacerowały lub wróble świergotały. Możeś na kogo dziś się zgniewała, I stąd ta chmurka przebiegła mała? – A co będzie z plamami pośmiertnymi? Tylko dziwiłam się, że człowiek, który o nic nie dbał, o mnie dbać począł. Rączkę tę przycisnął. Potem spojrzała na fotografię Litki i siadła nagle z dłońmi na oczach i skroniach. Czuł w sobie jakieś ciemne zaniepokojenie. Racz Wasza Ekscelencja przyjąć od nas obojga zapewnienie szczerej wdzięczności i wysokiego szacunku, z jakim itd. Idź do świątyni Westy i zażądaj, aby virgo magna znalazła się wypadkiem koło Tullianum w chwili, gdy będą wyprowadzali więźniów na śmierć, i rozkazała uwolnić tę dziewczynę. – Kim są i jak się nazywają, to nas nic nie obchodzi, nasze oskarżenie opiera się tylko na domysłach, a nie na dowodach. Poczekaj! recenzję już napisałem, nie potrzebuję chodzić! - Synu Tuhaj-beja, tyś wielki, potężny i złość niewiernych nie zmoże cię! Jęknąwszy silnie, byłby się czuł obrażonym.