Tuśka w duszy miała ogromną ochotę zostać, ale zdawało się jej, że gdy zostanie, to popełni coś bardzo złego. Cztery konie mkną drogą, której nie przetarła sanica. Nikt żyw nie zostanie! - To były marzenia dziecinne! Pytała Madzia rumieniąc się, łby poukręcam, w płowym kapturze z kołnierzem wycinanym w zęby, a zresztą byle była ochota. Kiedy tak idąc do grodu, którego kancelarie znajdowały się w przyziemiach zamku, położonego na drugim końcu miasta, przychodzi na rynek, w rynku, śród nieprzejrzanego już zmroku, z niewiadomego miejsca daje się słyszeć jakiś gromki głos, wołający: –Śmierć to niosą, nie pieniądze! –Do widzenia,do jutra! Zyskała zarówno fanatycznych przeciwników, co - tych było znacznie więcej - zagorzałych wyznawców. Było coś tak dziwnego w tym zjawisku,że nawet hrabina zadrżała,ujrzawszy je. - A niech ich tam diabli wezmą! A przecie gotowa była zaraz ojca, odjechała daleko. księże, wieczerza już gotowa, niewiem, by był czas teraz pana Myszkowskiego słuchać; podobno by lepiej do jutra to odłożyć. Usłyszawszy to mały rycerz począł jeszcze prędzej wąsikami ruszać i powtórzywszy kilkakrotnie: "Cicho, Baśka ! Słyszę. Ci Mityleńczycy, którzy byli twórcami przymierza z Lacedemończykami, bali się mimo to i po wkroczeniu wojska ateńskiego do miasta schronili się pod opiekę ołtarzy. Choćbym się odbudował i konie kupił, to znowu coś wypadnie, bo miejsce nieszczęśliwe. - Tak - ozwał się de Lówe - sposobność do najazdu jest. Obcy i - Bóg wie kto. Żaden nie był pewny, czy opat słyszał istotnie taką rozmowę, czy też zmyśla dlatego jedynie. Musiała go wyglądać i ponieważ przed domem było jasno, musiała go dostrzec. W sąsiedniej alkowie, na sienniku chrapał kasztelanic Mostowski, a w kącie leżało dwóch zabitych towarzyszów.