Wrzawa wojenna za sceną. Sunda rzekł: „O Upasunda, piękność ta zostanie moją żoną”, na co Upasunda rzekł: „O Sunda, ona zostanie moją żoną”, i gdy chwyciwszy za broń, zabili się nawzajem, ich potężne ciała pokryte krwią podły na ziemię jak dwa wielkie upadające z nieboskłonu słońca. Przeżegnali się wszyscy trzej, mistrz ustawił drabinę w głębokiej szparze między dwiema taflami posadzki, oparł ją z biciem serca o górną listwę drzwi ołtarza, a Wawrzuś, istotnie jak kot, niemal jak kocię, mknął po szczeblach prawie ich nie tykając. - lamentowała Hanka tłukąc głową o ścianę, a dzieci też w płaczliwy wtór biły. Doktor Hudelson śmieje się pierwszy i za karę całuje tylko świeże policzki dziewczynki. Około godziny ósmej za szklany- mi drzwiami ukazał się pan Majewski,otworzył je,wywołał więźniów na korytarz majesta- tycznymi gestami i kazał udać się na piętro. Co sobie taki człowiek pomyśli? nie mogły. Jednocześnie w odległości paru kabli na południe dały się słyszeć potworne ryki. Dzięki im spędzałem znowu przyjemnie i wesoło zaszczebiotała jaskółka. Na opalowych falach, ze złotymi odbłyski, snuły się barki rybackie i statki z drzewem, i łódki z warzywem i zielenią. Obchód dla Belwederczyków, których przy życiu w momencie owym paru jeszcze pozostawało - Rettel, Paszkowski - urządziło miasto Lwów. Ukłonił się namiestnikowi z godnością i wzniósłszy ręce nad jego głową odmówił krótkie błogosławieństwo. ojciec, ojciec. Jutra. Jeżeli to podobna w tej stronie, w którym ją był odprowadził do nich? Były mu te kobiety całkiem nieznane, zajmowały go więc jedynie jako okazy, które mu miały pomóc do rozwiązania tajemnicy, tak dawno gnębiącej jego niepewny umysł. Zniknął sen szczęścia, zniknął mój świat cały, Tylko żale mi zostały! Już to, że Bartoszowa była piękna, to prawda! Dla walki zapomniał o wszystkim, biegał po szeregach i pierwszy z drużyną swą, wyprzedzając innych, poskoczył ku brzegowi rzeki, która, od zamku dzieliła, aby przeprawę i bród opatrzeć. Meble z tego salonu wynieśli, a gorzelnię zamienili na składy drzewa i desek. Wojsko powolnie pociągnęło ku kościołowi Świętej Barbary i gmachom nowicjatu.