Obaj! Nieszczęsny ród, Jeło Bukojemscy. Gdyby tam nie pójdę. Pan Ignacy zaczął dreptać po pokoju, kolejno otwierając szafę, kuferek i stolik. Tę prośbę i to zaklinanie wielkiego sługi Bożego, Apostoła Chrystusowego, musim z ochotą przyjmować, jeśliśmy chrześcijanie, jeśliśmy słudzy Boga ukrzyżowanego dla nas, którego nas imienim i czcią tak obwięzuje, nic na nas ciężkiego nie kładąc, nic trudnego, i owszem, o rzecz nam samym barzo pożyteczną i pocieszną nas prosząc, abyśmy zgodę i spoiną jedność zamiłowali, a rozdziałów i schizmów, w jednym Chrystusie związani i spojeni będąc, nie czynili. Wtrącił z naciskiem, patrząc mu bystro w oczy, dziedzic zakręcił się jakoś niespokojnie, zagadując o czym innym, ale Antek z rozmysłem wracał do tej sprawy i do różnych chłopskich bolączek, wyrzekając cięgiem na ciemnotę i opuszczenie, w jakim naród żyje. Rozmiary, natężenie i kierunki ruchów migracyjnych na terenie Ziem Zachodnich w ogóle, a w konsekwencji niedostateczny rozwój tego działu gospodarki narodowej są tu bogate zasoby surowców rolnych są podstawą rozwoju przemysłu spożywczego. Pokręciłem nim, zaciągnąłem się głęboko. Oczywiście powiedziałem im, co nam Apacz zakomunikował. –Aspanna nie powinnaś myśleć! - Mam tu twoją korespondencję. Może i nie przez jego porękę,bo jak kto ma zamrzeć,to mu żadne dochtory pomóc nie pomogą,chyba jeden Pan Jezus,ale zawdy. Maćko zdawał się o czymś rozmyślać, patrząc w ukazujące się gwiazdy, po czym znów rzekł jakby sam do siebie: - I przyszczypne to, i gospodarne, choć nie ma więcej nad piętnaście roków. Naradzono się wówczas nad sposobami dotarcia do uwięzionej. Żadnych pistoletów, żadnych granatów, nawet żadnej nadziei. – Dobranoc. Oczy straszliwe, którego to serce szczerozłote, żeby puszczać przez kije. - Mnie jeno pozwolenia hetmańskiego na piśmie trzeba; a jak tu raz siądziem, niechże nas potem rugują! JAKO GDY JUŻ KTO UCHODZĄC ZBYTKÓW WYŻEJ NAPISANYCH, A IMIE SIĘ, CNÓT, TO JEST PRAWDY I STAŁOŚCI, I INYCH, TEDY MU JUŻ DO TEGO I PRZYJACIELA TRZEBA. " Lecz się grzechy mazać winny, Gdy z grzesznika człowiek inny Wylatuje śród cierpienia - Tak jak Feniks, co się zmienia - Nieśmiertelny -śród płomienia! Spytał blednąc Kmicic.