Musiałabym zwątpić o was,kochany Henryku, gdybyście być mieli tak słabi. Obdzierał ludzi ze skóry, palił na wolnym ogniu nogi, wyłupywał oczy, słowem był niewyczerpany w pomysłach zadawania mąk. A ty spałeś krzynę? Pentuer nie chciał w naradzie przyjmować udziału, a czcigodna królowa Nikotris sama na nią przyszła. Zaczęła marzyć i szukać czegoś,jakiegoś celu,jakiejś idei życia swojego. Gdy pan przydzie, dobrze orze - Gdy odydzie, jako gorze; Stoji na roli, w lemiesz klekce: Rzekomoć mu pług orać nie chce; Namysłem potraci kliny, Bieży do chrosta po jiny; Szedw do chrosta za krzem leży, Nierychło zasię wybieży. Nektary niebieskie piłem pełną piersią, a w postaci tryumfatora stoi. Wilson zajął się przysposobieniem konia. Drzewo usycha i zmienia się już zupełnie temu. – Lepszy otwarty atak niż zasadzka! Nie zwłócz,nie pytaj,bo warta nadchodzi. Im nie wolno w locie Opuścić skrzydeł w jakiej cichej grocie Ani ugasić ognia, co je pali, Jako jaskółkom gdzie na modrej fali; Im w ideału jarzmie, bez wytchnienia, Wszystkie łzy, skargi, krzywdy i cierpienia Potrzeba zbierać, każdą ludzką ranę Przejmując na swe serce skołatane; Trzeba im chodzić w królewskiej purpurze, W koronie z szychu i nie giąć się pod nią, Odczuć w swych piersiach wszystkie ziemskie burze, I dyszeć dumą, nienawiścią, zbrodnią, Umarłych plemion żywym być wyrazem, Kochać, żyć, walczyć, ginąć z nimi razem. , Nowo- Zelandczycy, odwiedzani często przez okręty europejskie, pozostali wolni na niezależnych swych wyspach. - Nie możemy się zgadzać na to, by ludzie opuszczeni przez bliskich żyli i umierali na naszych oczach w tak niegodny dla człowieka sposób. Aha, prawda, ona go tak wychwalała. Och, moje, ciche, domowe życie! kiedy i sam jeszcze raz później zamknięty siedziałem, ale gdzie? Gdzie noc miał spędzić, nie wiedział. Najgorszą zaś rzeczą w tym nieszczęściu była depresja psychiczna, występująca u każdego, kto poczuł się chory — tracił bowiem nadzieję i poddawał się chorobie, pozbawiony odporności. A gdzie wówczas uciekać przed kulami i gdzie spać? Myśliwy rzekł: ‘O braminie, teraz jak zrozumiałeś, że wytrwałe podążanie ścieżką własnego Prawa jest drogą prowadzącą do nieba, spróbuj naprawić swój własny błąd. Jakże nie ulżyć cierpiącemu! - Zaśnijcie tylko!