– i upadła w tył z głuchym jękiem wyczerpania. – Ktoś w nią z bliska nadmuchał, to się przez noc rozwinęła—dociął któryś z gemejnów. ROMEO Każ choremu Pisać testament:będzież to wezwanie Dobre dla tego,co jest w tak złym stanie? Pod mglistym, ponurym niebem, na błotnej, czarnymi domami obstawionej ulicy, brudna, obdarta, rojąca się jak mrowisko tłuszcza przedstawiała widok odrażający: dzieci w łachmanach, pijane kobiety, wstrętnej i podejrzanej postaci mężczyźni, wszystko to tłoczyło się, pchało, przewracało z wrzaskiem, biegając za na wpół żywą ofiarą. Swe prośby swobodnie Przedstawić możesz memu panu,który Jest pełen łaski,co spływa na wszystkich Potrzebujących. dziką niecierpliwość chce przyśpieszyć dzieło zniszczenia. Zazdrości? - Więc o samych jeno zołzach i zawłokach traktują te wszystkie bibuły? Potem przyjęcie języka angielskiego jest już nieubłaganą koniecznością, zależną tylko od czasu. - Prawda, że un przyjemny jest, ale co od tych kuni, to tyż jest fetor, co un nie bardzo pachnie. Niebawem znalazł się w wielkiej sali, skąd jedne drzwi parapetowe prowadziły na ganek ogrodowy, drugie do obszernego przedpokoju. Zaszli im drogę ciekawi mieszkańce; Ci, bodąc konie, przez tłumy narodu W milczeniu śpieszą na zamkowe szańce, A skoro wpadli, uchylono zwodu. – Nie – odrzekła mała Gerda i opowiedziała jej wszystko, co przeżyła, i jak bardzo kocha małego Kaya. Następnego dnia na mocy zawieszenia broni sprowa- dza zwłoki poległych i zanim nadeszły posiłki dla nieprzyjaciela, wycofuje się do kraju Ojniadów, którzy z przyjaźni przyłączyli się do jego armii. Czy powinna ona wstydzić się tego i boleć nad tym, że gdy silniejsza jej towarzyszka dźwiga i nosi znaczne ciężary, ona zdolna tylko drobne gniazdu swemu przynosić usługi? KAMILA (przestraszona) Jak to, pan się pojedynkowałeś? Nasze odwieczne potrawy tu w parodiach jakichś występowały,siano na stole nie było na- szym sianem,opłatki wyglądały inaczej,ryby niepodobne były do naszych,a kutia i makowe przysmaki nie dały się nawet strawestować [34] na żarty. A ja wyszedłem pobłogosławić ich odjazd na próg chaty wyszła. Lonię ugryzła osa. - No, już cicho, cicho. Lękam się o zdradzieckie naszych zmów odkrycie.