Lecz i u nas nieraz zasłyszeć można tę samą klechdę, w której także nie o żabie, lecz o małpie opowiadają, spisałem ją tak, jako bywa pospolitsza. 41 AKT DRUGI PROLOG CHÓR Namiętność dawna blednieje i kona, Na jej mogile kwiat wyrasta nowy. Po tak wielkim nieszczęściu, po tak wielkiej stracie Łzy sromotą, westchnienie zbrodnią nazywacie! Na zamku wszystko porządnie wyszorowano. Piastun, pierwszy dopadłszy do kraju lasu, znikł w nim z oczów kmieci, którzy go pochwycić chcieli. Wówczas rozpuściłby na Palatynie, więc też pięścią oddał. Dlatego, żeby mnie prowadzić! Przyznam się zresztą koledze, że milej mi będzie iść razem. Im zaś człowiek był bogatszy, tym trudniejszy mu przystęp; gdyż mienia ziemskie ciążą mu na duszy. Dobry "bębenek" z tego obywatela - dodała ciszej Gałkowska oglądając dziewczynę z uwagą, pełną zazdrości. Artura i wyszedł do swego ojca. Od dawna nie byłem tak zdumiony jak dziś z powodu Łukomskiego. O tak, panie! Polec dla was jego opiekę, a smutny. Gdzie się dowcip miesza Delikatny do żartów, to mądrych rozśmiesza, Bo tam się i żart trefny, i przystojność łączy. Sprawa ta dla mnie nie nowa. I teraz dopiero ja zaczął o nich myśleć. Odkrywał źródło wszystkich na- szych zdrożności,dochodził przyczyn naszych głupstw i występków,zgadywał nieskończoną liczbę rzeczy,o których nigdy mu nie powiadałem. Gorzko, boleśnie wyrzucała sobie postępek swój ze Szwejcową. Widzisz, my tu dawno zatraciliśmy poczucie tego, co jest godziwe lub niegodziwe, i mnie samemu wydaje się, że tak naprawdę to tej różnicy nie ma, chociaż Seneka, Muzomusz i Trazea udają, że ją widzą. Puru: król z dynastii księżycowej, syn króla Jajatiego. - I co gadał, wykonywał natychmiast z bardzo poważną miną i z nieruchomą, sinawą, podobną do maski twarzą starego aktora prowincjonalnego, a potem przywarł mocno plecami do pieca i zaczął gwizdać. - Gdzież ty idziesz, Karusia? pozwól sobie powiedzieć, kochana panno Magdaleno, że czasami bywasz nieostrożną. Obejrzał się za siebie raz i drugi.