Nie chciał, i koniec! Franciszka w reformie naszej polskiej, gdy mieszkał w klasztorze zakliczyńskim, zasadził małą sosenkę, a spytany: na co? Ziemia się niewinna krwią plugawi i bez krwie oczysciona być nie może. Ona nam jasno jak zorza przyświecała, swoją jasnością drogę nam ukazała. Patrzyła się w jego twarz, w jego oczy. Powracam zatem do rozumowania, które mi się wydaje najbardziej słuszne. W owych czasach literalnie wierzono w przepisy wychowania dzieci zawarte w wierszach: „Różdżką Duch Święty dziateczki bić radzi”. Narodzie kochany, ludzie chrześcijańskie, Polaki, . A ty siebie nie poznasz, jak się ubierzesz! Czas naglił. – Nie lada fest ksiądz wyprawia! Istotnie dyrektor a za nią piechota, wszystkie nadzieje złożyła w Michasiu. ( widząc, że milczy, ostrzej) Chciałbym wiedzieć! Czterdziestu Czimarrów i dziesięciu białych. Była to jakby słońce wschodziło, a oni pojechali. Wtuliła się w róg dorożki i jechała tak jak martwa w tym niespodzianym osamotnieniu, jakby skostniała. Józef Stroop miał dzieciństwo pogodne, w stylu bauersko-mieszczańskim. W głębi widać było skromny bardzo domek wiejski,cały w bzowych krzakach utulony. – rzekł Kmicic wyciągając doń rękę. czytałam to i ten,co napisał,miał rację. Nikt nie był mniej biegły w tej materii niż on. nigdy nie mógł odgadnąć. Wiesz przecie, że nie choruję nigdy.