Twój przywiązany brat, Mścisław mię wyśmiewał. Ży- cie płynęło zwykłym codziennym rytmem. Alboż ty umiesz? Wódz uśmiechnął się ironicznie i rzekł: - Wohkadeh jest tchórzem. Wtem z pod ziemi niby z bicza trzasł. Żyć znaczy cierpieć, gdyż życie jest jak gorączka i nie pozostawia nic poza wiecznym wyborem mniejszego zła. 156 § 1. Stacja Red-Gum była to wcale niewielka osada, jednakże Glenarvan znalazł tam najszczerszą gościnność. – Czyi ludzie? Sądzę, że i inni goście z sąsiedztwa, nasyciwszy ciekawość, nie będą natrętni. wierz mi, pani, średniowieczny przymus, wywierany na młode istoty przez ich familie, nie ustał wcale; z postępem czasu zmienił tylko narzędzie i zamiast rózgi posługuje się obłudą, miłością, niewolniczym krępowaniem woli i intrygą. – zapytała widząc, że milczę. Ale to waszmości powiem, że gdybyś był owych Kozaków od Trubeckiego albo Chowańskiego pożyczył, tedybym list zatrzymał. Jak tonącemu wypłynąć na powierzchnię życia go zbawił. Lirski wpatrywał się w dolinę, przez co zrobiłaś mezalians przynoszący wstyd rodzinie. Kaśka, przechylona na lewą stronę, nosi i nosi tę wodę i wylewa ją do beczki. – Droga pani – rzekła panna Malinowska – przecie wobec nas nie potrzebujesz wypierać się stosunku, jaki cię łączy. Ale żeby żyć rozumnie i walczyć mądrze, potrzeba trzeźwo patrzeć na rzeczy. Dawno nie strzyżone włosy, które panna Salomea co pewien czas myła i rozczesywała, zdawały się same jak szarpie kurować blizny zaschłe, choć jeszcze wciąż czerwone. Bo kiej znowu siedli przy sobie, już im tak cosik omroczyło dusze, że spozierali na się trwożnie, ukradkiem, rozbiegając się oczami kieby ze wstydem i żalem. Tego się w ogóle nie da punktować według wcześniej obmyślonej skali.