– O, zdrajczyni mała! Wielka jest moc Twa i wielka potęga, lecz czyjaż dobroć Twej dobroci sięga? Przed wieczorem,kiedy ziemia trochę obeschła,Janka poszła do lasu. *116 116,01 Alleluj. Rycerze krzyżowi zdobyli Sartawice niespodziewaną napaścią. Rozeszły się takie doniesienia do królowej, do arcybiskupa Mikołaja z Kurowa, do panów strzegących zamku w Krakowie, do magistratu miasta Krakowa, do Akademii Krakowskiej. „Niemka ” znikła na dobre. – Nie, byłem tylko wioślarzem. Z podań ludu napisał Adam Mickiewicz balladę pod napisem: Pani Twardowska, którą naśladował wybornie Hulak Artemowski po małorosyjsku, z zastosowaniem do obyczajów ludu ruskiego. A w oczach i po ustach Inki przemknął figlarny,może nawet złośliwy uśmieszek,lecz zniknął natychmiast,gdy z jednostajną zawsze słodyczą mówić zaczęła: -Ja,moja mamciu,do innego niż tu otoczenia,do innego spędzania czasu przywy- kłam. Był przekonany, że kapłani poddadzą się jego woli, i ani mu przez myśl nie przeszło, że delegacja jest sztuką urządzoną przez Herhora, aby go w błąd wprowadzić. Na koniec, nie przestając się chichotać, zapytała: - Nie widział tu pan Jan przypadkiem tłumoka? Składało się ono z izby jednej, lecz nie było w niej ław ani żadnego do siadania sprzętu, ani nawet sof, w jakie zazwyczaj mieszkańcy zamożniejsi mieszkania swoje zaopatrywali. Allemani godziny już pogubił. – spytała stara. ” Dziwnym mu się także wydać mogło, że krawiec Szmul nie wybiegł z chaty swej, jak zwykle bywało, ażeby spotkać go, rzucić się mu do rąk i obsypać go gradem podziękowań, pochlebstw, skarg i narzekań. Apostoł, podniósłszy jej łzami zalaną twarz, mówił do niej: - Póki oczy tego, którego miłujesz, nie otworzą się na światło prawdy, póty unikaj go, aby nie przywiódł cię do grzechu, lecz módl się za niego i wiedz, że nie masz winy w miłości twojej. Ubliżałoby naszej godności nieprzeprowadzenie jej w tej chwili . Wywnioskowali z tego oczywiście, że w zaroślach znajdują się ludzie. Aż oto podniósł głowę jak ciężar tysiącpudowy. - Pofatyguj się, chłoptysiu, do pani Pórzyckiej, powiedz, że pan "nadzorca" kłania się pięknie i o "księgę" prosi. - Pamiętam dobrze, odczułam to głęboko, płakałam później, pamiętasz? Hosque, mei qui sunt iustissima causa doloris, De caelo missi fulminis igne crema, Ut sint exemplo reliquis matremque, quod ipse Iussisti, quivis discat amare suam. –Niech się pani nie boi! W piersi i odpowiedział: Odrzucasz naukę miłości, na pół oszalałej staruszki śmiać się Klara?