Wprawdzie wszystkie te zmiany nie zaszły nagle, ale oko nawykłe do wykwintnych form życia nigdy oswoić się z nimi nie mogło. Maciej wplątał się tu w rozmowę, opowiadając ojcu, że już Żydowi wytłumaczył, iż koni wcale nie było gdzie postawić. Ruszył na drugi koniec budynku, rozkazującym skinieniem ręki wzywając swoich ludzi za sobą. Wkrótce potem ziemia wrocławska stała się terenem burzliwych wystąpień społeczeństwa. Zwierz nie podejrzewając niebezpieczeństwa stał spokojnie, nie pasąc się trawą, ale poruszając z wolna żuchwami, z których zwieszała się ślina. - Ot, puste słowa pustym głowom na strach. Wymówił sucho, straszliwie błyskając oczyma krwią zabiegłymi i już niema! 25, 1(15) Acquisition of the Kingdom, 199. Pochyliły się przed nim sztandary, wojsko sprezentowało broń, kapele uderzyły tryumfalną fanfarą, zadzwoniły we wszystkich kościołach dzwony, ze wszystkich piersi wyrwał się krzyk niezmierny i Zygmuntowski dzwon zahuczał, aż zadygotały mury; bił z wolna, głosząc uroczyście dalekim ziemiom i miastom, i morzom, i górom, i ludom, całemu światu i wszystkiej Polsce zmartwychpowstania godzinę. Wyraził to w sposób nawet bardziej przekonywujący w Moral Education: “Jeżeli istnieje jakiś niewątpliwy fakt, którego dowiodła historia, jest nim bezpośrednie powiązanie moralności człowieka ze strukturą społeczną ludzi, którzy ją praktykują. Nie może nauczać ludu. Tylko nie gotujcie zupy na kołku od kiełbasy, żeby nie było. Tam was w południe czekam. Sam zadał pytanie: - Więc "pan" utrzymuje, że Polska może zastąpić świadomą i celową akcję proletariatu zorganizowanego i czynnego? Dostaniesz Gymes i Gacz! Miłość rozgorzała w moim sercu szaleńcza, namiętniejsza niż kiedy. Z roku na rok wzrastały. Słyszałam, jak mówil Klejn, przybijcie z łaski! - Już ci mówię. - Mów bez obawy - rzekła cicho - co na grodzie widziałeś. - Bardzo słusznie mówicie - zauważył także inżynier. - Sprzedaj mi Adelę. I aby poprzeć swe słowa faktami, król boskich muzyków gandharwów opowiedział Ardżunie znane mu przypadki, gdy słynny mędrzec i bramin Wasiszta o wielkiej sile duchowej zapobiegł groźbie zagłady, która zawisła nad światem, gdy ziemią rządził król zanieczyszczony pożądliwością. Aż mnie korciło, by chwałę zyskać, podczas ogólnego wezbrania wód, z postawą ponętnej Oblatki, pozwoliła mu lizać. I to duszy, czy się we wszechświecie, czy w ludzkości, czy w pojedynczym indywiduum przejawia. Uważając, że jeśli pozbę- dzie się Józefa, sam stanie na czele Galilei, rozkazał podległym sobie rozbój- nikom jeszcze bardziej nasilić łupieskie wyprawy, aby takim sposobem — gdy w kraju zacznie się szerzyć ogólna anarchia — albo jakoś wodza zgła- dzić, urządzając na śpieszącego z pomocą zasadzkę, albo jeśli pozostanie obojętnym na działalność rozbójników oczernić go w oczach ludności.