– Na dnie mogiły – ozwał się pan Rudolf. – Nie nazywaj, hrabio, tej twierdzy kurnikiem – rzekł – bo im bardziej zmniejszasz jej znaczenie, tym bardziej powiększasz naszą hańbę. na szczęście, tylko w ramię, gdyż zdążyłem odskoczyć w bok. Kazała go prosić. I znowu Śakuni wrzasnął: „O królu, wygrałem”, dodając: „O Judisztira, straciłeś w grze swych dwóch ukochanych braci bliźniaków. Jadłem tam parę razy obiad, co napędziło mi dużo kłopotu, i prawie co dzień podwieczorek, na który dawano kawę albo poziomki, albo maliny z cukrem i ze śmietanką. Ten ostatni rekrutował się z populacji muzułmańskiej, zamieszkującej główną część miasteczka, zwaną mahałą turecką, a złożoną z urzędników, rzemieślników, handlarzy i spahiów, jednych przebywających czasowo, drugich osiedlonych stale. Żałuję, że go sprzątną, ale nic na to nie poradzę. – szepnęła Helenka patrząc w jakiś punkt nieokreślony. W ten dzień wiosenny przejechałby się po izbie z niedorosłymi panienkami. A czynią tak dopóty,aż je otworzy i patrzy w nich ranami śmiesznymi źrenic,plugawym wstydem oczu. - Obmacała mu boki z lubością. Niech pani chwileczkę posiedzi tu złodziej. Piotr matce i siostrze opowiedział o zawarciu pokoju; o wyzwoleniu Bułgarii: o tym, że wojska tureckie Ruszczuk opuszczają ustępując miejsca wojskom rosyjskim. Mamusiu! kot! G o m e s Tak cię żywot mierzi? BŁAZEN A ja w południe będę spał. Z podziału ordynacji dostał na Tłomackie. Dama głęboko odetchnęła.