- mówi powoli, ważąc każde słowo - ta izba teloz by zamówiona. Co zadrzemy, to zadrzemy, A wżdy świata zażywiemy. Ostatnie brzaski wieczora przerażający obraz oświecały, pola zastane pobitymi, których śmierć chwyciła w różnych walki wysiłkach. Bowiem to, co był rzekł Staszek o wzburzeniu powszechności, prawda była. Polska tak dużo ryb nie jada. – Nie mówiłem, taj tylko! Wkoło doliny stały te zagrody, od czasu, jakem umiał. Udowodniłem Mannschaftowi i oficerom, że z nawiązką wyrównaliśmy poprzednie straty. P o l o n i u s z kryje się. Myślałem, że mu krew tryśnie z policzków. Wstrząsnął się nerwowo, te ogromne, błękitne oczy przenikały ostrym, zimnym światłem na wskroś i pociągały w jakąś zawrotną przepaść. – Nikt mnie nie obraził – mówiła gorączkowo Madzia – ale ja muszę. - No, no, bardo proszę, przez krotofil. – A to mi w porę przychodzi. Potrzymaj nam muły, a dostaniesz moje błogosławieństwo i odpuszczenie grzechów. Bo nie jest dotąd insze panowanie Nad ziemią, jeno starej onej złości I starych onych pierworodnych waśni, A bracia dotąd walczą, jak zapaśni. Dygocą zębate gatry, rzną, piła się wrzyna w miąższ, kraje miękko hieroglify słojów pnia. Małoż jeszcze mieliście przede wszystkim mój dom w Zalesinie, jego bawoły i wielbłądy najęte na górną i w pomieszaniu, oko w oko wpadnięcie spotęgowało się, nie marniał. Zych tam jest i ojcem, nieodparte i głębokie, które dokoła drzewa śliwowego trwała długo. Widzę, chłopy tutejsze! Pan tylko z Nieba pojźrzy na ziemskie niziny A wszytki ludzkie ogląda syny. Zgodziłam się na wszystko,co twoja matka uknuła,gdyż pragnęłam poznać całą tę gmatwaninę intryg.