– Mój Boże, jakże się zasiedziałam – powiedziała mała Gerda. Nastało milczenie,z alkierza dochodziło tylko skrzypienie pióra i wymawiane półgłosem słowa,które ksiądz sam sobie dyktował. Ogromnych, jakimi go natura obdarzyła, zdolności, na dobre obrócić nie był w stanie. wierz mi, że to wielka, wielka przyjemność. – Nie potrzebuję sobie nimi głowy zaprzątać – odparł zuchwale Wrzeszczowicz – pan jenerał już o nich pomyślał! Przed nami widniała droga, na lewo zieleniały ogromne wysokiej kukurudzy, lasu pozór mające łany. - Na niego nie liczcie. Nie rozumiał w tej chwili niepodobieństw. Pokój nie jest taki zły, owszem, ma nawet coś przyjemnego. Jak cienie, po murach przesuwali się zakonnicy i szlachta, witając się hasłem i kilku słowy cichymi; gdzieniegdzie szczękała broń, odezwało się głębokie westchnienie, a zegar na wieży bił powolnie ciemnej nocy godziny. Nieraz aż zastanawiało. Znajdował się tam grób Pompejusza, który poniósł śmierć w tej okolicy w 48 r. I rzeczywiście ku nim zwróciło się przede wszystkim serce Chrystusa, uderzające wobec każdej niedoli tonem dziwnej szlachetności. 234 Kształcenie na poziomie szkoły średniej odbywało się w 4 lub 5 letnim technikum i liceum zawodowym dla absolwentów zasadniczych szkół zawodowych, przyśpieszyć przygotowanie potrzebnej kadry fachowców. W każdym razie bywały takie zastawy raczej łaski królewskiej niż rzeczywistej należytości owocem. – dorzucił bijąc w niego zaczepnymi spojrzeniami. Ściemnia się. Ludzi wykształconych w naszym sensie, literatury, sztuk pięknych, jednym słowem życia ateńskiego nie ma wcale albo bardzo mało. Gdy Bumir przybył, puszczono go wnet i sama pani wyszła przeciwko niemu. Cóż mogło być między tą ulicą –i nią? Miał jednak takt nie okazywać tego po sobie i z grzecznością tylko,ale z uszanowaniem przywitał posła. Ani słowa nie przemówili wtedy do siebie. Nieprzytomny ze szczęścia Montauban zaczął kręcić się po pokoju, nucąc wesołą piosenkę, umył się, opatrzył lekkie zadraśnięcia, które jednak zaczęły mu nieco dokuczać, potem przebrał się w swoje stare ubranie, które teraz musiało mu na razie zastąpić przed paru jeszcze godzinami nowy i piękny, w chwili obecnej zaś zupełnie poszarpany strój. – Czy zna pan niejakiego Mindrella? Dwór Zbigniewa, naprędce zbierany, złożył się z niezbyt dorodnej młodzieży ściąganej ze wszystkich kątów, która odzieżą tylko jaskrawą się odznaczała. - Próbowaliśmy rozmawiać z przedstawicielami PKP na ten temat.