– To abszytowany porucznik z brygady Biernackiego, Tarnowski, sławny rębacz sieradzki, cale oświecony i grzeczny kawaler, ale ma u mnie od wczoraj piętnaście dukatów, ja zaś nie śmierdzę ani szelągiem. Racja! Gdy wracał, król zasadzki zrobił mu na drodze, Najprzedniejszego z Lików pozostawiał męża; Lecz i tych Bellerofon szczęśliwie zwycięża: Zbici wszyscy i żaden nie wrócił do domu. I mój rym także, po téj parafrazie Kazania, także za skały zachodzi. Michał porwał się zagniewany. ” Król Prawa rzekł z gniewem: „O demonie, zapewniam cię, że nie uda ci zrealizować twego podłego planu”. - Łatwo kijek grubowego. Wszak to nic! Zajął się tym mocno królewicz. Długi czas trwało milczenie, na koniec doleciał ich chrzęst śniegu tratowanego kopytami. Hrabia miał czas ostygnąć z zapału i gniewu, Przemyślał, jak by skończyć bój bez krwi rozlewu; Więc rodzinę Sopliców w domu zamknąć każe Jako wię"niów wojennych; u drzwi stawi straże. Wczoraj cierpiałem bardzo, a jam tu jechał, a ty drukowanemi romansami. Stało się, dokonało – To ty, to ty! zapewne! - Cieszy mnie i to także, iż nie jestem smaczny. A jeśli sie tych czasów nie rodzą one wielkie królowe, któreby piramidy sławne, miasta główne nieznośnym budowały kosztem, a królestwa dalekie, narody dziwne podbijały pod moc swą, jako była Tomiris, carowa tatarska, Artemisia, Zenobia, Semiramis i Cleopatra; tedy też zasię ani słychać teraz onych Cesarow, Alexandrow, Scipionow, Lucullow i inych sławnych Hetmanow. Podzieliłam się tą uwagą z moją matką. Także i współcześnie jest uznawany za najwybitniejszego pisarza niemieckiego przełomu XVIII i XIX wieku dzięki uniwersalizmowi swego dzieła. Mitygował się, ale znać było, że mu to przychodzi z trudnością. Niech promień słońca nie świeci Na mnie i na moje dzieci! historia Niemiec,Austrii,Mołdawii i Węgier,wszystkich mocarstw sąsiednich. Widzi blisko jezioro, wód obszerne niwy. - przed nami otchłań!