– Jakież to losy zapędziły kochanego pana aż tutaj, za San Gervasio? Na domiar złego marynarze jak gdyby widzieli to wszystko oczami upartego bednarza! Po otrzymaniu świadectwa dojrzałości starałem się o przyjęcie do magistratu. Trudno mówić, a dopieroż mruczyć. – Niewdzięcznik – mówiła – a ja go tak kochałam! Wielka mi rzecz ziandary. Niech mama nie wstaje! ROZDZIAŁ VIII NIEZNAJOMY – A ojciec? Mogłżem ja wtenczas zgadywać, że osoba ta stanie się w kilka lat małżonką moją. Jeszcze ja- kieś słowo tej kobiety – i padł na ziemię. - Ozgniewała się, żem o niej przepomniał. - Gorzej mu to? Potem muły i piaski. Ale kiedy usłyszała ona wołanie swego męża, poszła zaraz do niego, stanęła przed nim i przemówienia jego czekała. Dwie siły, dwa głosy, których słuchać jest obowiązkiem dziecka, ale które też właśnie dlatego winny być zgodne, szarpały Michasia w dwie przeciwne strony. WERNYHORA Każdy kwiat ma swe zapachy, Każdy duch swój wid półjasny, Każde serce swój strach własny, Każdy orzeł lot przedlotny; A ja wiem,że ja samotny, Jak ty głoskiem to wywiodła; Przez piekielnego rumaka Porwan … wściekły – bez czapraka, Z lirą grającą u siodła, Umarłe trzaskając kości Polecę w niespokojności, W strachu,w żalu,ale w mocy. – Ja, proszę pani, nie przez ciekawość pytam. Było to z dawna umówione w paragrafach organizacyjnych tego pikniku, iż nie będzie się anonsować przybywających ani z zasady prezentować wszystkich wszystkim. Czy pochłonęły je owe połyski, przed którymi w liście swoim ostrzegał mię mój ojciec? v. Sto głosów. Wyskakiwały one niespodzianie, niby race, puszczane w powietrze ręką ogniomistrza zręcznego, i sypały skrami i gwiazdami.