Targnął się i Maćko gadali, żeby się na dwu wielkich nogach w kwiecistych obwódkach. Świniopas skrył się za drzewem, starł brązową i czarną farbę z twarzy, zrzucił nędzne ubranie i wystąpił w całym książęcym przepychu, tak piękny, że księżniczka mu się ukłoniła. - Nie chciałbym, ojcze, rozgniewać cię i zmartwić. Wówczas faraon przywiózł ich w te oto miejsca, gdzie stoimy, i pokazał piramidy. Ot tak sobie, że już na wszystko. Rafał podniósł oczy i ujrzał wbite w siebie dwie brylantowe strzały oczu panny Mery. Zosiu, ach! – Słuchajcie, moje dzieci – rzekł Dagobert z powagą, zastanowiwszy się przez chwilę – z dwóch rzeczy możliwa jest jedna; albo miałyście słuszność, albo nie miałyście słuszności zatajenia przede mną jakiejś rzeczy. A to nie z daleka nad czesaniem się i. chłopa? Ludek też zawodził pół śpiewając, pół mówiąc, pół płacząc, a kubek z miodem trzymając w ręku. IV Zatrzymał się Koszałek-Opałek i z wolna fajeczkę pykał,a dzieci,choć nic nie mówiły, słuchały,wpatrzone w niego. Szły one na czele, służba zaś, niosąca latarnie, szczególniej nimi się zajmowała. Fiu, fiu! Tyrezjasz Zejdzie to samo, choć milcząc się zaprę. Dnia 17-go grudnia Stuart wjechał do Adelajdy wśród zachwyconej ludności, lecz zdrowie jego ciągle już było wątłe - i wkrótce, otrzymawszy wielki medal złoty Towarzystwa Geograficznego, wsiadł na statek "Indus" i odjechał do swojej drogiej Szkocji, do ojczyzny, gdzie zobaczymy się z nim za powrotem. Wreszcie pociąg wtoczył się z hukiem pod wysoką szklaną kopułę dworca. Do podróży do Lwowa straciłem zupełnie ochotę. W oknach tej izby pustej, w której ledwie ławy brudne, stół prosty a w rogu był tapczan sianem przyrzucony, w oknach błon nawet na zimę nie wprawiono, tylko kraty gęste i okiennice zasuwane.