W roku 1671 urodził się w Wilnie chłopiec normalny, lecz po roku zaczął olbrzymio rosnąć (in molem ecrescere giganteam coepit) i stał się monstrum. U Kostantego fantazja więcej znaczy niż młodsza. Nieprawdaż, mości Nowakowski? Jednakże rady beockie nie przyjmują tej propozycji nie chcąc zrazić sobie Sparty przez zawarcie przymierza z Koryntem, który od Sparty odpadł. To już koniec świata! zostałaby pomsta. Daj mi piżma,aptekarzu, Na złagodzenie mojej wyobraźni. SCENA II ZBIGNIEW,KASZTELANOWA,PAN CHRZĄSTKA wchodzący innymi drzwiami CHRZĄSTKA Gdzie wojewoda? Przeto musi człowiek miarę jakąś przystojną chować, chceli obronną ręką ujść zazdrości ludzkiej, jakoż tej jako najbarziej może uchodzić mu potrzeba. Chwycił dziewczynkę na ręce, potrząsnął nią, dopiero się ocknęła. A gdy nam opowiedział, że to ty, najdostojniejszy panie, chcesz piętnastu talentów od swego niewolnika, ja zapytałem żony: - Tamaro, czy źle nauczyło mnie moje serce? – Nie ma co oglądać – rzekł dziadek – to szlachta oszmiańska. Mogli kończyć dwuletnie technikum. W szkole odbywa się przygotowanie do tej przyszłości i musi nauka o niej rzeczywistość jej samą wyprzedzić, musi w uspołecznieniu duchów zbiorowych zajaśnieć jakoby obraz żywota wiecznego pojedynczych. Niektóre wyrażenia w tańcu cudacznym biegających około wind, potwornych gzygzaków, co obojgu dzieciom przypominało w niemiły sposób. Tonęły w niepamięci i wsiąkały w nicość ponure okoliczności tamtej sprawie towarzyszące, a w miarę tego procesu zmniejszały się zasługi panny Mii. "Ta, co wysysa samicę mężowi z krwi i Tzuca go w sodomicznej chuci na męża - Ta, która silniejszą jest od porządku rzeczy, bo przewraca wszystkie instynkty i maże swe oblicze kazirodczym nasieniem - Astarte, Szatanie! Wykonanie tego zadania ułatwiał fakt, że już od początku procesy te przebiegały w okresie, w którym były realizowane. - Cóż tu u was słychać? W jednej chwili skruszył trzcinę w żelaznych kleszczach. Nieraz w wietrze zimowym, szczególniej na samotnych wśród lasu wyprawach, słyszała jego głos brzmiący tuż, obok skroni. Im dalej posuwał się ogień, tym bardziej oziębiało się powietrze, a pół godziny później już tylko horyzont gorzał purpurowymi barwami.