" Sam Srul odnosząc mu nowe ubranie mawiał: "Ny! Oczywiście przygotowywało się coś tajemniczego, do czego służyła i serdeczność signory Zenobii dla cavaliere Gerardi, i gadatliwość gospodarza, i przybrana powaga młodego principe di Ponte-Vecchio. – powtórzył hrabia osłupiały. – kobieta tam ledwie żyje, a wy tu pijecie sobie, pogany! Powiedz, że ja, wesoło gawędząc. Sadza Dziecko na krześle Cóż masz taką grobową minę? Siad kolistych biegów, tańca wpółkrąg, pijanego szaleństwa bestii niebieskiej, odrysuje się w swej ohydzie na ogromie miazgi zbożowej. W takim razie pan Bob natychmiast dosiadać konia i pędzić uratować pana Marcina! Może Pan Bóg prowadzi? - I gdzież to on służył, nie pamiętasz? Skwar go bardzo dręczył. Zdawało się, że bitwa rozpoczyna się na nowo. Jedna rzecz się przypomni, która godna jest podziwienia. W szafce wyrzuconej przez rodzinę Płoniewiczów do pokoju Radka mieściły się zniszczone,oddane na łaskę i niełaskę szczurom,utwory Mickiewicza i Słowac- kiego,Historia powstania listopadowego Maurycego Mochnackiego,mnóstwo pamiętników z roku 1831 i 63,broszury polityczne,wydanie pisarzy okresu Zygmuntowskiego,przekład Boskiej Komedii,dzieł Szekspira,powieści Wiktora Hugo,Balzaka itd. Blondyn i błękitne oczy. Parowóz błyszczał jak relikwiarz, wielkie oko latarni rzucało płowe błyski, zderzak sterczał niby tępa ostroga, A gwizd i stukot zlewały się z szumem potoków i grzmotem kaskad, podczas gdy zwoje dymu spowijały czarne gałęzie jodeł. Prawda, że wszystko na świecie nim wejdzie w upowszechnienie, musi przechodzić krwawo jak ta jota, bo człek jest schylony pod panowaniem nałogu, pod ciężarem przesądu, pod brzemieniem uporu; a to wszystko czas tylko leczy. Możemy co prawda znaleźć pewne analogie z sytuacjami w przeszłości, w których załamało się to, co oczywiste. – Więc już nie mam pani co mówić o szczegółach, ale. - Baliśmy się zbliżyć o tyle, żeby to zobaczyć. Pamiętasz, jak to dawniej miał wiecznie kozła na czole, a w gębie jedno słowo: „służba!