Ciemność zasłania to miejsce, nie zaciera go jednak nawet czas i potem, długo, długo potem, każda ciemność przywołuje je przed moje oczy. Co duchu! – Jeno, że mu nie bardzo ufają. - Jam chyba nie bardzo ciężki. Często więc przychodziły mu na myśl owe czasy, w których Chowańskiego z tak wielką sławą podchodził, i dawni kompanionowie stawali mu jakby żywi przed oczyma: Kokosiński, olbrzymi Kulwiec- Hippocentaurus, raby Ranicki z senatorską krwią w żyłach, Uhlik, na czekaniku grywają- cy, Rekuć, na którym krew ludzka nie ciężyła, i Zend, ptactwo i wszelkiego zwierza biegle naśladujący. Ulegając usilnym prośbom Agrykoli, pan Hardy niemal odruchowo wziął list, rozpieczętował i zaczął czytać. Stary na to piszę. Ale królowie zepsuli wszystko. Oto jego treść a jak pobłażliwym jest dla nich zagadką, dlaczego to panią Świcką, która będzie uważać to za piękna rzecz Co takiego? Nie widziałeś. Na drugi dzień pan Michał. źle pojechał! Porównaj i zasłoń oczy. Wejrzeniem po nich powiodła i w oczach jej na jedno źrenicy mgnienie zjawił się odblask wrogości dzikiej, który się przesunął i znikł ustępując miejsca wyrazowi rozmysłu, nabrzmiałemu zapytaniem: "Co z nimi zrobić? Michał Kasjo, Co ci był druhem,gdyś się o mnie starał, Co tyle razy w twej obronie stawał, Gdym mniej korzystnie mówiła o tobie, On potrzebuje tyle korowodów Do przebłagania ciebie? Nasza głowa Kościoła – prymas,cierpieć go nie może,choć musi,hetman także nieprzyjaciel,między se- natorami dobrze połowa wrogi. Aleksander Trybun Arystomachus kazał mi oznajmić dzisiaj jeszcze, że w każdej chwili gotów odważyć życie za mnie i Mammeę. U stóp zarośli, u brzegu mętnie połyskującej wody, leżeli niedaleko siebie na zielonej trawie rozciągnięci dwaj urodziwi młodzieńcy, jeden czerwonym, drugi czarnym pasem przepasani, jeden z rozdartą i skrwawioną odzieżą na piersi, drugi z czarną i sznurek krwi sączącą plamą pośród czoła. – Głupiś, panie Kmicic! – Tak by nakazywał zwyczaj, moja droga. co pan gadasz, to tylko obrona! Za jaki miesiąc byłoby już może za późno.