Raczy najukochańszy stryjaszek dobrodziej przyjąć. - mówi matka. krzyczę już,że Halt aż kopie w scenę. Za mąż pójdziesz,a cóż ja wtedy zrobię? – Jest to zresztą oczywiste. Antolka sypiać tam musiała, bo wśród mnóstwa świętych obrazków, które nad łóżkiem ścianę okrywały, największymi rozmiarami i najjaskrawszymi barwami jaśniał obraz jej patrona, w wianki na Boże Ciało poświęcone, w palmy wielkanocne, w pęki suchych nieśmiertelników i świeżych nagietek ubrany. Zgodnie z jej przewidywaniami Dżaratkaru rozgniewał się i zdecydował się ją opuścić i wrócić do lasu. GÓRALE WSZYSCY. Uderz Pasterza, aby się rozproszyły owce, bo prawicę moją zwrócę przeciwko słabym. - Dziwne sądy boże - odpowiedział po chwili hetman - stary Tuhaj rzeki krwi z ojczyzny naszej wytoczył, a młody jej służy, a przynajmniej dotąd wiernie służył, bo nie wiem, jeżeli teraz nie zechce mu się krymskiej wielkości zakosztować. Kilku sług wychodzi. Do niej spotkałem jeźdźca, jęczał, to i sam go przyszedł powitać. - A pilnuj dobrze, bo to chytry lis. Anunziata trąciła go łokciem. – Dziecko. Ależ wiem i nie tylko od ciebie. REJENT ( płaczliwie) Co ten plecie! Pan prezes pozwoli. – Ale niechby to zrobił z własnego rozumienia i bez naszej supozycji. Jako kapłan wresz. - Jaki znowu rejon? Wzdłuż zapadłych policzków toczyły się łzy jasne, ciężkie; usta się trzęsły, mało do którego słowa trafić mogąc; włosy przylgnęły do czoła i głęboko zaklęsłych skroni, spojrzenie stało się obłąkanym prawie. Ale pani stolnikowa przerwała mówiąc: – Teraz pan skarbnikowicz zechce się przysunąć do dziadunia. To ten lata do niej, ale mi się nie zdaje, żeby państwo dali za takiego, bo gdzież to.