Odparła panna Żaneta. Kiedy dotarłem do tego zagadkowego miejsca, zauważyłem, że zwieszające się łodygi dzikiego powoju nie zakrywają skalistej ściany, lecz tworzą kotarę, za którą znajduje się otwór w kształcie tunelu; tunel ten wiódł w nieprzebitą ciemność. Raz na kilka miesięcy tu, to czu syna twgo. Rzecze mu: Paś baranki moje. Znam serca wasze! Gdy wyszedł na ulicę, deszcz zmieszany ze śniegiem ćwiczyć go zaczął po twarzy i zalał oczy. - A czego to stoicie na drodze? Dla wiecznego Boga dźwigali bryły na tylą wysokość, dla Niego złożyli nędzę swego bytu, krzywdę położenia, mękę ciała i ducha. – Czy w orszaku To-kej-chuna znajdują się tak źli ludzie, czy też rozkaz jego znaczy tak mało, że musi aż strażą otaczać swego gościa? Pomnij, że żadna rola plenności nie tuszy: Gdy ją szrony pobielą, lub słońce wysuszy; Krzątaj się więc, pospieszaj, nim upłynie chwila. Ja zawsze lubiłem swobodę. Ta druga część była cięższa niż pierwsza. A gdy mu pić każesz, choć mu już nosem wino ucieka, zali to nie przymus? Na ten sam wzór odlał swoją kolumnę Napoleon i postawić ją kazał wśród Paryża! Pamiętała słabo, że całowała kogoś. – Co pan zauważył,badając oczy? - Około 800 egzemplarzy. Potem nastaje znowu cisza głęboka. By waj cie! Nie tracimy z oka młodzieży przeważnie zdolnej i pracowitej. - A zatem ludzie? - To znaczy? Wyszedł Mazur, a poznawszy diabła, rzekł: – Przyjdź, wasze, jutro, to się rozprawim. –Szczęściem,mógł wyjść nie widziany –poczęła jakby sama do siebie. Zdawało jej się, że powolnym ruchem spada w jakąś błękitną otchłań obojętności dla spraw ziemskich.