- Pozwólcie mi trochę posiedzieć, pniaka wam nie ugryzę odpowiedziała wolno, z najwyższym wysiłkiem - chora jestem, jak odejdzie ode mnie, to pójdę. Nasz dramat nie ma ani jednej znakomitej aktorki, a pani Modrzejewska, uwielbiana i dobrze opłacana przez rodaków, występuje w Anglii i Ameryce. Panna Tekla gniewała się na mnie i wręcz mi to oświadczyła, gdym ją razu pewnego przy zdarzonej sposobności zaczepił z przeprosinami. Od roku wspomnienie o trudnościach, z jakimi szamotał się pan, dodawało mi otuchy. Powierzchowność jeno się zmienia. Skłonił on się nisko, nie wiem, czy indeksowi książęcemu, czy mojemu badawczemu wejrzeniu. Za przykładem onbaszi poszli i zabrali je stamtąd. W wyzłoconym podium siedział cezar w diamentowym naszyjniku, ze złotym wieńcem na głowie, obok niego piękna i posępna Augusta, obok po obu stronach westalki, wielcy urzędnicy, senatorowie w bramowanych płaszczach, starszyzna wojskowa w błyszczących zbrojach, słowem, wszystko, co w Rzymie było potężne, świetne i bogate. Twarz Ekscelencji poczyna znów drgać. Posuwa się ku maleńkiemu nauczycielowi i swą olbrzymią postacią prawie wypycha go z pokoju. Czas do obrad przystąpić. Wstydził się sam siebie,bo jak to,on,ojciec sześciorga dzieci,stary człowiek,jeszcze o takich myśli głup- stwach,niby pierwszy lepszy młokos! „Zadawano” sobie tedy z niesłychaną lekkomyślnością. W parę godzin po południu siedziałyśmy obie w bawialnym salonie. Więc w ciężkim frasunku kazała wezwać do siebie starszego spomiędzy przysłanych ludzi, aby go o nieszczęście spychowskie rozpytać, a zarazem czegoś się o zamiarach Jurandowych dowiedzieć. Byłbym go natychmiast wezwał na tę rozmowę, alem chciał zostać sam z mymi myślami, z moim szczęściem, z moją Anielką w sercu i w duszy. Wszedł ksiądz Ludwik i zaczęła się spowiedź; potem umierający zażądał mnie widzieć. Wstyd mi taki, jeżeli tak, jakby szukała tam swego anioła. Z pewnością leżą u ciebie w kieszeni! Świeciła nad mymi ranami i moją męczarnią, jakiej kto inny i przez. Raz tylko puścił. - cicho szepnęła Jaryna - niechaj i za matkę! Acz i miedzy tym bywa pośrzodek, to jest ludzie ci, którzy pirwszych onych fortunnych nie doszli, a przed tymi zasię nikczemnymi siła mają, bo takowi średni pracą, pilnością, staraniem poprawić swego barzo mogą, i dowieść tego, iż wszystko, czo jedno poczną, będzie im przystało. – A czemuż bym rozumieć nie miał? Królewicz z ojcem idą do ogrodu. To twoja ręka, ale muszę poprawić włosy. Sery, z radości wielkiej, murowanej zacności, o ile zupełnie do samego serca, wahały umysły, z żądzą i zawiścią.