Kilka takich domów znajduje się obecnie. Na skraju lasu stał krzyż fundacji pana Pągowskiego,z blaszanym Zbawicielem wśród dwóch włóczni;na prawo,kędy droga skręcała się za borem,widać było łąki obszerne ze wstęgą olszyn rosnących wzdłuż rzeczki;zza olszyn, po drugiej,wyższej stronie,widać było bezlistne korony wysokich drzew i dymy chat. Ale wraz i dzwony się ozwały hukliwie nawołując w dom Pański i bimbały wolno, długo i rozgłośnie. Raz wraz ciężki złom żelaza z hurgotem łańcuchów sunie w górę po wyślizganej powierzchni łoża stromego i piorunowe spada. Co bądź, tu śmierć jego Musimy przygotować -już się nie wyśliźnie! – Panie – rzekła majestatycznie – widocznym jest dla mnie, iż jestem panu na zawadzie; odchodzę więc do mego apartamentu. Letniego, poprawiły się również wyniki hodowli bydła. 213 "TA ŁZA, CO Z OCZU TWOICH SPŁYWA. * Marzenie jest rekompensowaniem niewygód życia. Takie je czyni, jakie jest. Ona poczęła czytać. Rozpoczynał zaciekłą walkę. - odezwała się trochę mętnym głosem. Aleksander Brückner "Dzieje języka polskiego". A sama do nóg ci padam Prosząc przyzwolenia i zgody Na ślub,który ci oszczędza, Panie,kościelnych wydatków, Bo dawno już był dany przez księdza. Fragmentaryczne zabezpieczenia niskimi wałami w rejonie ważniejszych obiektów gospodarczych spotykane są również w dolnych i środkowych biegach Ślęzy, Oławy, Bystrzycy, Wałbrzychu, Dzierżoniowie, Górze Śl. Co bacząc drudzy, zwłaszcza, iż u wszytkich będzie nieznajomy, hnet każdy patrząc na pana, a stosując sie ku jego wolej, lekce go sobie pocznie ważyć; nie rośmieje sie żaden, gdy on zatrefnuje; nie pójdą w posłuch jego słowa, i owszem będą wszyscy s niego dworować, szydzić, ani mu nieborakowi pomoże to, iż sie będzie trefnie odgryzał, ani to, iż w kunszt wszytko będzie obracał, jako poczną, tak go będą sobie podawać, nosić, piastować, aż do pacholąt przydzie. Słysząc to Śukra zwrócił się do Kaći ze słowami: „O braminie, jeżeli twym celem było zdobycie mej wiedzy, to wygrałeś, gdyż zdobyłeś przyjaźń mojej córki. Na czele jedzie Bao, co w ich języku oznacza: „lis”, dzielny i chytry wojownik, jak to widać z imienia. - Do czasu nie wolno ci mówić o tym nikomu, bo wrogowie mojej sławy czuwają. Podróż to daleka i czarujące jedno, jedyne. – Ty administratorem i w dodatku – Solskiego! Meir tymczasem szybko zmierzał ku mieszkaniu przyjaciela swego, Eliezera, lecz zajrzał tylko przez otwarte okno niskiej budowy i poszedł dalej, bo izdebka kantora była pustą. Pomiędzy nadzwyczaj grubymi i wystającymi policzkami niknął mały perkaty nosek, a piwne i żywe oczka z trudnością spoza nich wyzierały. Zaabsorbowała mnie myśl, że od tych, które znowu od kowalowej przyszła i nie powinnyśmy! Ale Bóg, nasz Stwórca, jest wszechmądry i miłosierny, któż wątpi?