122 Metafora – przenośnia. Spersonifikowana tutaj Ziemia Świętokrzyska Przyjmuje komunię || Nawozu i potu || By przemienić || Wzburzoną do szaleństwa krew || W wino || Strudzone ciało || W naszą kromkę powszednią. Powinien był okazywać, że się tak rozmaitymi zasadami w życiu, na której przedtem było mi tak Zbawiciel będzie miłościw. – Gdzie to jest? MAREK Zabierz z sobą te kobierce, Własnością są twego rodu. Wpił wielkie oczy w faraona i słuchał. Ludzi tam jako wiary strażnice wznoszą wysoko pochodnie z gałęzi i lecący w jego dobrach nigdzie nie spoczywając. - Nie wiem, co tatuś mówili, ale ja ci powiem, żeś setnie głupi. Dałby człek życia kawał, żeby się odczepić! jednak czegoś mi w życiu nie dostawało jeszcze. Król uradowany znowu pyta rycerza, jakiej nagrody żąda, a on odpowiada: – Najjaśniejszy Panie! Oba systema te miały coś za sobą, oba zdawały się dosyć usprawiedliwione, wybór był niezmiernie trudny. Urwała i najniespodzianiej zapytała: – Widział pan kiedy medalik z Matką Boską Paryską? Bruki,nieład,zaduchy,brudy i rudery zostały zresztą zu- pełnie te same. Ale to na chwilę tylko było, bo zaraz potem znowu był wesół. L e f a i t e s t [9] , że pan Lubomir podobno nadrujnował nieco spuściznę, po pradziadach otrzymaną, a pani Sabina niczego więcej nie pragnęła,jak brzękiem swoich rubli i połyskiem swych brylantów zwabić ku sobie figlarnego bożka hymenu. Im zaś kto sławniejszy, jako na przykład Michał, ja albo pan Ruszczyc teraz w Raszkowie komendę mający, tym bardziej jego pobratymstwo pożądane. Jakoż powiodło mi się doskonale,gdyż ani jeden nie poważył się najeżdżać pól moich,a nawet zupełnie tę część wyspy opuściły. – W tym spojrzeniu, w tym oku przebijała się najwznioślejsza dusza! Koncentrując uwagę na kryterium, jakim jest kontakt face–to–face, pomija się inne różnice, sprowadzając użycie terminu grupy pierwotnej do opisu tych, którzy są fizycznie obecni. Więcej niż warte! W pewnej rodzinie kształcono dzieci bajką o dziadku, który przychodzi z dużą torbą i zabiera w nią niegrzecznych urwisów. Ponadto bunkier posiadał magazyny paliwa, zbiorniki wody, obszerne spiżarnie i chłodnie na wiktuały. W sercu chowam Twe wyroki, bych był praw od złości, Ucz mię, nieśmiertelny Panie, Twej sprawiedliwości. Olkowski, na lej sznytki, za zdrowie dziedzica wypijemy i zaśpiewamy jaki chórek.