W tej chwili niebezpieczeństwa nie ma,ale Prusacy są już w Rakowcu i w Gor- cach i niewątpliwie lada dzień do szturmu przystąpią. Jako „anioł stróż rodziny ”,a właściwie jako zawiedziona w uczuciach,Luta nie spuszczała z oczu „smarkacza ”. Książę w głowę zachodził, co mogło być powodem takiej odmiany. Życie zaś inną jeszcze nazwą obdarzyć ją miało. A tymczasem jeźdźcy owi coraz bardziej się zbliżali. - Chwilowo tak. - Myślałem, że tu znajdę niepokój, zwadę i biedę, a no dotąd nie widzę. Wczoraj odbył się u nas wieczór tańcujący; Anielka istotnie zwracała wszystkie oczy. Witold go u ściany na stołku sadzał i sam; przy nim siadając chciwie o stare historie prosił. Zwrócił się do Rafała: – Rafał! - Czyńcie - rzekł - jak uważacie za potrzebne. – Jakżeś mnie pani dobrodziejstwami przeciążyła – szepnął do . – Szlachcicem byłem i jestem, żołnierzem byłem i jeszcze być mogę, a jak długo habit noszę na sobie, to nie należy do rzeczy. Nie straciłem ani na chwilę przytomności umysłu; rozsądek jednak nie pozwolił mi się wynurzyć od razu. Wódz wezwał mnie, bym przystąpił do rzutu. W ciemnościach nie rozpoznaję jego twarzy, ale sylwetka jest mi znajoma. niby to ja – odpowiedziałem cale nie przygotowany na takie pytanie. SCENA SZÓSTA S t a r y H o r a c j u s z, S a b i n a, K a m i l l a, J u l i a STARY HORACJUSZ Cóż nam niesiesz, Julio? 3 RUSAŁKA Dusza tęskni twoja ku męczarni. Że Heleny nie porwał jej szatan i ona nastawiała chętnie ucha gadaniu, które mię otaczały. - Jeżeli panowie - rzekłem - porzucą ziemię, to po co macie ją kupować, kiedy możecie wziąć darmo? Drużyna, od którego kładły się na szkołę wydzierżawił.