– Tak – potwierdził rabbi z uszanowaniem – znałem ich, ród wiedli od Dawida, znałem ich dobrze. Improwizacje te jednak od razu z niezmiernym a jednozgodnym przyjęto uniesieniem. Któregoś dnia spełnił rzecz upadlającą,niską,ostateczną:napisał list ugrzeczniony,chy- trze pokorny,w istocie żebraczy do pani Sabiny Topolewskiej,za wszelką cenę dopraszając się o adres Xeni. - Ma pani jakie zmartwienie? – Co tam, czy zbrzydła, czy wyładniała – rzekł ksiądz Ludwik – ale uczy się szybko i dobrze. Ale kołysanie ustało prawie zupełnie. Teraz nawet król bogów Indra nie może odebrać im ich dziedzictwa, które im się należy, i którego ich bezprawnie pozbawiono. Dokoła kajdany dzwonią. Palma w kwietnią niedzielę też święta, a przecie nią biją! Znać było dostatek w domu, bo i nabiału nie brakło, zwierzyny, kołacza i chleba. - odpowiedział Zbyszko - na drodze zabit, a droga niczyja. - azali to jest rym tylko lub też kabalistyczna liczba, lub też ilość, ilość zmysłów odpowiednia? jako gość je. We trzy dni odwiedził mnie znów Samojłow; przyszedł napuszony jak zawsze, w ciemnozielonej, aksamitnej bekieszy z złotymi sznurami i kutasami, z mnóstwem gwiazd i krzyżów. Niech się filantrop wzrusza! Była tego dnia cudowniej piękna niż kiedy,bo coś w niej rozbudziło ducha. - Dąb stary. 121 ust. Ogólna liczba zabitych w mieście i żałobne krzyki. Z rubasznym śmiechem wołał: tato.