Twarde łapy wspinały mu się aż na kark, patrzyły na niego ponure ślepia, tkwiące na długich mackach. Wiatr targał zamkniętymi drzwiami i przez szczeliny sypał śnieg do sieni. Radość zabłysła w dzikim oku pogromcy zwierząt. Opustoszało wiele wsi, pola leżały odłogiem, gospodarstwa chłopskie były zrujnowane. Huk wystrzałów był mu odpowiedzią. Były zamknięte. Oczy jej płonęły od ognia,który wszystko na popiół przemieniał. Publiczność nie zna, czy łask twoich godną być przestałam? Zresztą, gdyby on przyjechał do Warszawy i przeczytał kilka pism, spożył porcję najcudowniejszych frutti di Varsavia - przeróżnych sistowań, ankiet, promulgacji, oktrojowań, rymów w prozie, zabójczych powtórzeń jednego wyrazu i tym podobnych przysmaków, powiedziałby sobie z otuchą: „Jeszcze my tam, w Peszcie, nieźle piszemy po polsku. Był to najlepszy, najszlachetniejszy człowiek. „Nie oddam”. Prawdę zresztą mówi, żem u niego był, bom był, i pod jego puhą grzbiet mi krwią spłynął, czego nie zapomnę, tak mi dopomóż Bóg ! Wybudowano w tym czasie PPS nadal jeszcze wyprzedzała pod tym względem PPR, chociaż dynamika wzrostu w tej drugiej była znacznie szybsza. - Ależ to doprawdy rzecz smutna. Do nogi broń! Nie ujrzysz tu twarzy ożywionych i ochoczych ani posłyszysz kroków żwawo stąpających. Ułożywszy na nich cho od dawna pragnął zobaczyć się z walecznym swym bratem we wczesnym dzieciństwie. Wszystko to odbyło się tak cicho, że najwprawniejsze ucho nie mogłoby żadnego szmeru ułowić; nie zabrzęczała szabla ni ostroga, koń nie zarżał; gęste trawy, którymi gaj był podszyty, tłumiły tupot kopyt. Zza wpół uchylonych drzwi alkierza wyglądały co chwila pyzate, rumiane twarzyczki, podobne do tych, jakie malarze dają cherubinom i serafinom, wyglądały i przypatrywały się Janowi, którego gospodarz posadził przed kominem z roznieconym ogniem. Nie rozumiał już teraz zupełnie,co to znaczy. Sprzeciwowi wobec klasycyzmu towarzyszyło przekonanie, że źródłem prawdziwej poezji jest twórczość ludowa, pierwotna. Dzika nadzieja,która powiększa mą winę, Smieszniejsza jest od żądania. i drugiego, którego nie znasz. W czerwonych blaskach ukazała się wieża i dwór, i cała okolica daleka; strugi ognia popłynęły po jeziorze. Przyjmijcie mię, Świtezianki! biust bogiń.