Równocześnie wzrost zanieczyszczenia wód powierzchniowych ściekami przemysłowymi i komunalnymi ogranicza możliwości lub wręcz uniemożliwia wykorzystanie tych wód jako źródeł zaopatrzenia w wodę licznych zakładów przemysłowych, handlowych i rzemieślniczych, były tak niewielkie, że nie mają tyle serca, aby niszczącego i wypełniającego ich familie tyrana berło bronią wolności skruszyli. raczej nie rozpoznania, tylko przypuszczeń i odczuć - przerwałem. 331 IX Dzień cały po odejściu Czechów leżał obóz na słocie jesiennej jakby wymarły. Pani przyjęła bardzo przychylnie tę uprzejmość i podała mi policzek, żebym na nim złożył beso de cortesia, czyli honorowy pocałunek. Rzemiosło Jana, aczkolwiek nabrał w nim niepospolitej wprawy i wielkiego doświadczenia, nie mogło się ostać wobec zmienionych okoliczności i podwojonej czujności. Na nic zda się bowiem największe prawdopodobieństwo słuszności sądu Schwaryencrony — Bredejord zawsze może się powołać na brak niezbitego dowodu. próżno mnie będziesz błagał przy skonaniu, Kat ci zerwie ostrogi i twarz splami dłonią; W obliczu ludu zelży kat na rusztowaniu. 1738. - Czas znajdzie! Właściwie zaś mówiąc, sam starosta go złapał i zaprowadziwszy w kącik odległy, zapytał prędko: – No i cóż tam, kochany mój podkomorzy? 09,03 Bo złamałeś jego ciężkie jarzmo i drążek na jego ramieniu, pręt jego ciemięzcy jak w dniu porażki Madianitów. – zawołała Adrianna, coraz bardziej zdziwiona. Armatmi ogień turecki stawał się nieregularny, natomiast artyleria pana Kątskiego biła ze zdwojoną siłą. – zapytała pani Podborska. 27,32 Jonatan, stryj Dawida, był jego doradcą jako człowiek roztropny i uczony. – Prawda, że nie? Czyżbyś zapomniał, że reguły tej gry otrzymaliśmy w spadku od naszych starożytnych przodków? Mówił, że na pewno go tu zastaniemy. Stało się i nie odstanie. 145 O Cestiuszu Gallusie zob. Tłumy witały zwycięzców gromkimi okrzykami, które echem w górach się odbijały. Pauza Ale że tron rzecz piękna. Pracowałeś na nie dlatego, aby po śmierci, gdy duch twój przeszedłszy tysiące zmian jeszcze się nie otrząśnie z pyłu ziemi, aby już dążenia twoje, nawet imię twoje legły w grobie zapomnienia; a biedny szperacz, chcąc ślad twej ziemskiej wędrówki wynaleźć, będzie zmuszony sto ksiąg przewrócić, sto dni oddychać wzruszonym pyłem zbutwiałych bibliotek, i aby wreszcie z kilku wspomnień, z kilku wyrazów na los rzuconych, zbudował obraz twych obłędów, twych wahań się, lecz ani jednego rysu do twej fizjognomii ducha.