Kurtyna ze skrzypem poszła w górę i ukazał się rozczochrany chłopak,bosy i w koszuli,i wziął się do zamiatania świątyni sztuki. Stary zwrócił na nas jeszcze raz baczne spojrzenie i powiedział: - W takim razie miał słuszność, sir, gdyż ja właśnie jestem Lange. - Jesteśmy przyjaciółmi od dawna. Pominęła ten typ szkoły połączony z pracą, a w miastach 74 kina. Zmizerowane to, na nogach się utrzymać nie może, a jeszcze za nim patrzy. Na końcu tej alei poświstywali stróże nocni. Mówił, że mu już zbrzydł ten dom i ta rodzina. Furtian pobiegł do kuchenki. – Nie mnie brać na nieszpory! Parafii, a toż nie pustynia? Być żywcem przywiązanym do trumny zamordowanego i wiedzieć, że to własne ostatnie łoże! Zaostrzyć powinni karę, sir, zaostrzyć! Gdy księżyc ubywający odchodził w gorzki nocny mrok, w głuchą nicość, gdy wicher jesienny jęczał w gałęziach drzew prastarych, siadał przy posłaniach kobiet schorzałych, ciężarnych, nie mogących spać, u łoża matek, co potraciły małe dziateczki wskutek zamachów przedziwnych i ciosów bezlitosnych tajnych chorób, rzucając z głębi nocy bez końca, nocy boleści, na ich łona łkające - wciąż nowe, nieudźwignione ciężary. Bo to skrzydlate chimery Gotowe złotymi cugi Przybyć po nią z pieśnią słodką I dzieciątko moje ciche Jakby jaką drugą Psyche Zrobić maleńką szczebiotką, Którą za skrzydełka złote, Strzepotane Kupid chwyci. Ukryją myśl swą przed widokiem jego oczu samotnych,rozwartych na wieczny czas. Po trzech kwadransach zniknął mi z oczu w zaroślach. Otóż dokazałem. - To ci kutwa! –Najpierw,to jest guzik,któryś mi pan ukręcił! Pewnego dnia Śarmistha zobaczyła króla spacerującego samotnie po lesie niedaleko jej domu. Już około 1620 r. Sama to mówię i winy nie uznaję. Sen nadto głęboki. Prorok Aurwa z kolei ukrywał się w udzie swej matki, zanim pokonał swych wrogów. - Rozpędzić gniew twój. Prowadź mnie więc do generałowej”.