Wiele też przypisać było można staraniom i zabiegom Zborowskich, którzy nie odsłaniając się, różnowierców i cały obóz własny na stronę Francuza przerzucili. Rozbudzona bowiem ofiarą p. Zasię był tylko posłusznym narzędziem przemocy i jurgieitnikiem bez czci i sumienia. Ale Rzepowa po owym zajściu w sądzie nie dawała jeszcze za wygraną. – Mowa o emigracji? jedź ze mną. zdawało mu się, że w tym przeciągłym i melancholijnym dźwięku słyszy całą orkiestrę wygrywającą inwokację z Roberta Diabła. Było w tym coś strasznego, a zarazem tak niezwyczajnego, jak gdyby się patrzało na ów dziw zwany gomon, w czasie którego, jak wierzy prostactwo, zrywają się i idą przed się zwierzęta, a nawet kamienie i krzaki. jak kto nic nie ma, dobra mu i Jezusowa łaska, dobra. Komancze udali, że tych słów nie dosłyszeli, ja zaś zwróciłem się do ich dowódcy: – Czy czerwoni mężowie ścigali obydwóch białych zdrajców? W tej chwili nie rozróżniałam poszczególnych twarzy i osób. - Ja już nie wrócę. Takąż samą łatwość wróżyła sobie młodociana królowa w bramie zamkowej. – zdeterminowała buńczucznie. X zamknął mu usta,zmusił położyć się i zamilknąć. Tylko biskupi nie poszli śladem marszałka, bo powaga duchowna broniła. - zapytał milazim. Julek pochylił się i w mgnieniu oka jedną na jedno ramię, drugą na drugie pochwyciwszy, znad ziemi je podniósł. Nie o klątwy kościoła serce we mnie zawoła, lecz gdy serce braterskie zatruje. - Szlachetny i dzielny człowiek z tego Indjanina! "Grzechem! Cóż bym jej wreszcie powiedział? Pułkownik przeto pojechał z Tomaszem, Jankiem i Bykiem; Tadeusz został. Na środku wagonu żelazny piecyk. – rzekł – my przyszliśmy tu ze skargą na wnuka twego, Meira!