Pani Hana nie słyszała, Juta domyśliła się wszystkiego dobrze wywiedział, gdzie ogień płonął jak człowiek nieczystościami. Baryka nie myślał teraz, o co walczy i z kim, gdzie jest i dokąd dąży. A ten płaczliwy ton w waszych ostatnich słowach! I ostatnia. Był w wielkiej sali, w tej sprawie! Podstolina O serce pełne fałszu, czoło bite z miedzi! Wieczór zapowiadał się pogodny. Cóż dopiero mówić o matce Baryki! Zęby mu zgrzytnęły. Tam, na skał wierzchu, u ścieku poników Błyszczy się róża, sułtanka słowików, Jej brzmią pochwały kochankowie leśni, Ona rumieńcem dziękuje za pieśni. Ksiądz nie zwracał na nią uwagi, szybko uchylał głowę i odchodził w inną stronę; czasami tylko spoglądał badawczo na skurczoną dziewczynę, a Kaśka chyliła się coraz więcej ku ziemi pod wpływem tego surowego, do głębi przenikającego ją wzroku. GENDRE Przybył tu poseł gończy i wężownicą potrząsał, i cały świat, co się dąsał, ujął w spokój - i skon zapowiedział, a tyś, duchu wspaniały, nie wiedział, ze my spokoju czekamy i że do łodzi zejść mamy, i płynąć na święte wody, w wieczystą noc. Znał już z połowę liter, więc bakałarz bez trudu nauczył go reszty; gdy zaś poznał cały alfabet, to znowu bakałarzówna dla rozrywki pokazywała mu czytanie. — Śmiej się z tego, panie ładny. - Kiedy kończy się służba waćpana? Tygellinus pożółkł z zazdrości. Bardzo się wam jeść chciało? - Jakoś tak byłam nią zajęta, że nie miałam kiedy. Soroka nie śmiał się sprzeciwiać, więc kazał jeno wymościć sianem skarbniczek, a pan Andrzej wystroił się odświętnie i pojechali. Siadajcie, jeśli łaska do wieczerzy.