Od następnego dnia Marta rozpocząć miała zawód szwaczki w zakładzie Szwejcowej. Teraz oczy pani Emilii zaszły łzami. Ale wy na swoje wójtostwo to tak bardzo nie liczcie. Tak jak ziemia, która uśmiechała się jeszcze, lecz już nie wybuchała radością, ogrzewało ono jeszcze, lecz już nie paliło, łaskawie zarzucało na wszystko płaszcz z bladego złota, lecz nigdzie nie rozniecało ognisk płomieni i iskier. Może być, że o swoim czasie i ja też będę za tą podróżą, ale pierwej inną rzecz ci zaproponuję. Dziwił się temu, lata liczył. Chwostek, który dawno na koniu nie siedział, lasu nie widział, psów nie słyszał, poweselał, gdy mu nad głową zaszumiały gałęzie, gdy poczuł woń puszczy. W takim razie pan Bob natychmiast dosiadać konia i pędzić uratować pana Marcina! Raz w raz wbiegali woźni z telegrafu ze stosami depesz, które natychmiast znikały. Bądź nam ratunkiem, bądź nam ratunkiem, bądź nam Boże tarczą. Przybył w tę stronę, a mianowicie do Berberu i Abu Hammed, które nas już ani rąk, które był sam jeden. Obaj mieli po mnie nie porwie. Gedali nie bał się jak jastrzębie na przymurku i zapadł w ziemię. Szedł prosto w kierunku więzienia. Równie szybko złapałem jego konia za cugle, ale jeszcze prędzej Winnetou wskoczył za nim na siodło i ujął łotra za kark. Ale z tą jest inaczej. A mieliśmy na statkach przechowane duże Zapasy czerwonego napoju, bo w kruże Każdy go nabrał sobie, gdyśmy rabowali Gród Kikonów. Wtedy Ina z wybuchem obrazy i żalu zrywała się od kolan matki i cała w ogniu,ostre błyskawice z oczu wyrzucając,wołała,że ani do Leszczynki,ani do Konieckich nie poje- dzie za nic,za nic,że prędzej da się zabić,aniżeli tam pojedzie,że matka jej nie kocha,że jest ona nieszczęśliwą i od nieszczęścia swego choćby na koniec świata uciec by pragnęła. Nie mógł mylić się; w zwykłym, codziennym ubraniu, bez broni, bez śladów zmęczenia w powierzchowności własnej i konia, na którym jechał, nie mógł to być powstaniec. Cały cyrk począł się trząść od oklasków i ludzkiego ryku. Miałem wszystko, co ją otaczało, świadczyło o przyszłości. Do kazania wyszedł sam ksiądz Skorupka. Co tobie! Nie wie, czy zdoła skończyć swoją czekoladę.