Potem wziąwszy uściski matki,druhów,bratnie, Odjechał – i w drugiego dziecka imionniku Zapisał pożegnania wyrazy ostatnie: „Po długich latach,gdy wiek sił ukróci, Gdy będziesz myślą w złotej przeszłości się stawił, Wspomnij na przyjaciela,który cię zostawił, Jak przeszłość zniknął,jak przeszłość nie wróci ”. Środek tego pokoju zajęty był przez duży stół,nakryty odrapaną tu i owdzie ceratą. Po kilkugodzinnej pracy udało mi się tym sposobem wyprawić je jako tako. Spytajcie pana Czarnieckiego pójdziesz, tate? Na 42 takich domów w kraju prawie piąta część znajduje się w rejonie Bolesławca, gdzie oddano w ostatnich latach ma miejsce w naszym kraju w okresie powojennym i systematycznej poprawy pod tym względem woj. Wszak gdy moi towarzysze zobaczą mnie czytającego, nie będą mieli nic przeciwko temu. Zapewniał, że czytał nieco cichszym głosem powtórzyłem, rzucając w stronę ostatnich rzędów ławek. Niewiasta klęczała przed mężem i w misie wody obmywała jego nogi; powracał bowiem z pracy jak wyrobnik. Człowiek głupi, byłby najszczęśliwszy na twoim miejscu, ale ty masz rozum i widzisz aż nadto jasno, że dobra fantazja i poczciwość twoja, z którymi się wybrałeś i przez połowę już przeszedłeś tę drogę, powinny cię były zawieść całkiem gdzie indziej, niż cię zawiodły. 52,12 Bo wyjdziecie nie jakby w nagłym pośpiechu ani nie pójdziecie jakby w ucieczce. ” W czystym lazurze szybuje ptak drapieżny i złowrogi swój cień wlecze po kwiatach,po ziołach wypijających wodę z brzegów ruczaju. Thalcave pił pomału, ale długo; myślałby kto, że całą rzekę wypije. FILO Spodziewam się. W rok potym, zdejmując także pierścienie z palców przed wodą, sięgnął tenże po nie, któremu je też był przedtym dał. Nie jest to żona dla W. Ujrzałem życie, ujrzałem je całe. Rzęsiste, siekące skojarzenia brzmień wzmagały się przez stary rynek i krakowska szlachta liczyła odległość ziemi od samych. W czasie rozprawy sądowej w dniu 19 lipca 1951 roku Stroop powoływał się w sposób zdecydowany na żołnierskie tradycje swej rodziny, zaś w celi, w ciągu 225 dni rozmów - na "najpiękniejszą w świecie historię Niemiec, czyli Germanii", której był zawsze "wiernym synem". Znajdująca się u jej boku Stasia była już pełna rumieńców. Nie wołano ich po imieniu; natomiast przy siedzeniu każdego znajdował się numer, który umieszczono zamiast nazwiska.