SCENA VII CIŻ, bez SEWERYNA. –Ażaliżeś i ty nie najemnik,mocny hetmanie? Z Antkiem jest źle! Gdy rano otwarto kościół, napełniał go nieznośny smród zgnilizny. W końcu we wszystkich warstwach społecznych panowało przekonanie, że książę Ramzes, aby zapewnić sobie pomoc Fenicjan, nawrócił się do bogini Istar i do niej szczególne okazywał nabożeństwo. A jam też gotów rzekł przeor. Powiedziałem, że moim najmilszym marzeniem jest być kiedyś jej przewodnikiem po Rzymie, ona zaś odrzekła jakby z odcieniem smutku: - Ja także często myślę o Rzymie, ale czasem zdaje mi się, że tam już nigdy nie będę. Od 1631 r. – odpowiedział Żachlewicz jakby od niechcenia. Dałbym się pewnie skusić, ale mię zaleciał szynkowniany odór anyżówki. Setnikiem przecież jestem. – Czego patrzys? “W jaki sposób działalność, która w najlepszym razie była etycznie tolerowana, mogła przekształcić się w powołanie w sensie Beniamina Franklina? DRWAL zaskoczony zjawieniem się Dziada,wypuścił z rąk siekierę i stał w zdumieniu i przerażeniu Kto jesteście? Jest to jedna z twoją dzisiejszą służbę poczytać za jakichś cudzoziemców, Niemców i Ruś wzajemnie się okręcą i prawie jedno i drugie rozlewa się, a o tu. Taką mądrość do sprawowania ludzi od Boga miał Mojżesz, który gdy się z tego urzędu wymawiał, usłyszał ono słowo: Exod. - syknął Nikoła i gębę sobie dłonią zasłonił: - Pójdźcie do mnie - rzekł Stojan. Znał wszystkich z pola bitew nieszczęśliwej kampanii i z poprzedniego pobytu w Paryżu. I przepraszam za kłopot. Stanął znowu. Obłudnik! Gdy zmrok zapadł, konie były już tak pokrzepione na siłach, że mogliśmy je popędzić na nowo. Pulastja: jeden ze starożytnych mędrców; syn Brahmy; ojciecWiśrawasa, Waiśrawany (Kubery) i Rawany. Wzniosła swą lekką postać do góry, do góry, Nic nie widać - tylko wiatr szare goni chmury. Dostałam bukiet i wieniec. Do tego, czego jest dla niej kapliczkę z kłów. Twoje uczynki na ziemi są wykonywane w imię wspólnoty i życie, które w niej tkwi jest wieczne i każdy z was jest jej częścią” [55].