Jak z tym koniem, tak z każdą inną królewską zachcianką postępował, starając się ją zaspokoić bodaj największym kosztem. Była to kobieta do panowania. 40,11 Także wszyscy mieszkańcy Judy, którzy przebywali w ziemi moabskiej u Ammonitów i w Edomie i w innych krajach, usłyszeli, że król babiloński pozostawił resztę w Judzie i że ustanowił nad nimi Godoliasza, syna Achikama, syna Szafana, jako zarządcę. Byli wszelako i tacy, którzy siła obiecywali sobie po nich. Starałem się jednak z was był. – Pragnęłabym czegoś – rzekła. Wówczas, w jego drobnej, na pół świadomej duszy błysnęła myśl genialna. Prawie całą drogę nic do siebie nie mówili; nie wiedział, czy go czekało szczęście, czy jaki cios niespodziewany; raz trwoga ściskała jego serce, to znowu, gdy spojrzał na nią idącą obok siebie, gdy poczuł jej magnetyczne zbliżenie, był szczęśliwym i pełnym nadziei. Nie wiedząc o doznanych przezeń na tej drodze niepowodzeniach, przypomniałem mu je. W rzeczach sztuki - "nikt do nas, - my na wszystkie posyłamy światy". Od pięciu dni - od poniedziałku. No, moi panowie, czy nie uważacie tego faktu za oburzający, za śmieszny, wprost za nikczemny: abym ja, doktór filozofii i chemii, ja, Stanisław Mendelsohn - był przemianowany na Szmula, a moja żona Regina na Ruchlę! Otom jest! 16, 136 błędnie podany czas budowy — 10 lat). - począł chłop przerywanym głosem, bo mu oddechu brakło - Maryś, odpuść mi, żem cię na zgubę podał. - Pan Rzecki wypłaci panu pensję za następny kwartał, wreszcie - za pięć miesięcy. I znowu przecho- dził wśród ciżb i wrzasków niby zahipnotyzowany,poruszając się automatycznie,odruchami nawyków i przyzwyczajeń,błądził jak żywy trup w niepojętych pustkach i milczeniu. Dawida, 51,02 gdy przybył do niego prorok Natan po jego grzechu z Batszebą. - Prose pana, kropatwy dwie zabiły się o druty. Kiedy kapitan Bourcart dawał hasło do wypoczynku, natychmiast wszyscy zabierali się do rozbijania namiotów używając do tego żagli i drągów; wydzielano żywność, rozpalano piecyk, przyrządzano gorący napój, grog czy kawę, po czym rozbitkowie kładli się spać aż do ponownego wymarszu. Były to stoły grube i bez tego mało?