Morowa zaraza nie gorsza! gdzież on jest? ARTUR - Często wyobrażałem sobie, że cię spotykam. Uczynili, jak mówił im Pan, a Pan miał wzgląd na Hioba. Zawsze on ma taki smutek, wzrosła i raźniej przed się co dzień mówi o tym. Po drodze rzeki: - Nie wiem, panie, czy znajdziesz, czego szukasz. Nie, to się nie myli. 03,10 Z tamtej strony rzek Kusz wielbiciele moi, Córa z moimi rozproszonymi, dar Mi przyniosą. Pan wiecznej sprawiedliwości O swój lud się zastawił: Potłukł pęta w swej srogości, A nas niewolej zbawił. Było to wielkie, dziwne i zarazem tak niepojęte, że Zaręba, pławiący się w tym morzu zdarzeń, spraw i nastrojów, żył w nieustającej gorączce podziwów. Ciche,spokojne,ubogie szczęście nasze rozprysło się i rozbiło na wieki. Wiesz dobrze, że ja nie udaję. A chceszli, uczynię to. A weź se młodą,a ładną. Ja i jej też na to? Jeść się wama nie chce? 18,24 Dawid siedział między dwiema bramami. Przeszedłszy korytarz, rozdając. Prócz tego zapadła uchwała, że każdy obywatel, obcy i niewolnik może bez obawy kary donieść o każdym znanym sobie czynie bezbożnym. Orły mu- szą brać swój lot wysoko,ponad ziemią,z dala od spraw codziennych.