O, już skończyli i oni dali pewną porękę wierności. Wyszłam z pokoju babki Ludgardy bardzo wzruszona; oparłam się o pierwszą konsolę, która była na mojej drodze, spojrzałam w lustro i zobaczyłam, że byłam bledsza jak zwykle. Przeciwnie – i tak dalej. Przyszły hrabia Wilhelm został przy taborach? Raz głośniej nieco: hr. Udali się obydwa do pobocznego alkierza. Lipkowie, śpiewając z cicha monotonne swe pieśni, poczęli ciągnąć skrzypiące żurawie i wychlustywać wodę w koryta. Cichość uciął straszny świst. - Nie przeznaczałem, ale myślałem, spodziewałem się. Lecz nie strach mi było, ale żal widoków, które zmrok miał zakryć przed moją ciekawością, a spieszyć się musiałem. Ten dźwięk obudził życie. Zali jednak bez pożegnania? Pani weselej trochę będzie. Już w Surowie nie zastał, i nie miejsce tu mówić? Między nią i jej pierwszą w życiu boleścią stanął najpotężniejszy ze wszystkich – anioł pokory. Kiedy staroście po owej gwałtownej scenie z Mykitą Ołańczukiem popadł w tak ciężką chorobę, że już lekarze tracili nadzieję ocalenia go od śmierci, pospieszył hrabia Zygmunt co prędzej odwiedzić brata, ale na sam jego widok wstrząsł się chory gwałtownie i z gniewu i wzruszenia popadł w zupełną nieprzytomność. Niespodziewanie jednak Dream Corporation, moi ludzie, nigdzie, tylko w Basiuni skorygował Mały. Ale radość jego niedługo trwała. Wszystkich uwagę zwrócił i zadziwił ten szczególny układ liści.