Dlatego też córce dała to samo imię - Anna Danuta. Jędrzej spojrzał na nią, zatrzymał się chwilę, lecz odpowiedział: – Wiem, pani. – Pan utracił posadę przez moją żonę? W wolne powietrze, rozszarpała mundur Austriaka. Od tego czasu Kriszna zawsze towarzyszył Pandawom, i jego losy przeplatały się ściśle z losami Pandawów. ( wybiega na prawo) SCENA XIII STRASZ, KOTWICZ. Za kilka miesięcy. Zdobyli sobie przejście, podwoje pierwszego piętra stały otworem, ocalenie było już za plecami, kiedy Moskale wzmocnieni sukursami, rzucili się za nimi na pokoje. Składy były w specjalnym budynku jednopiętrowym z kamienia i żelaza, z oknami małymi i tak zakratowanymi, że półzmrok panował w olbrzymiej sali, zajmującej całe piętro i zapakowanej pod sufit stertami sztuk opakowanych, pomiędzy którymi wiły się głębokie uliczki niby kanały, biegnące wskroś olbrzymiej masy towarów. - Może nie wracać! Po słowach tych zapanowało milczenie, jakby po odkryciu wielkiej i ważnej tajemnicy, i panowało długo. W parę godzin po zachodzie słońca zebrali się arcykapłani i ich najwierniejsi stronnicy w świątyni Ptah. Panie na wózek siadły, konięta, pomimo że je chłopak lejcami targał i na nie wyhukiwał, stępa po błotnistej poszły drodze. Wy uchodźcie, abyście byli świadkami, żem pisał do Hani. - spytała szydersko Cosel. – Niech pana di. Rozkazał im zaczekać, a sam przedostawszy się w dziedziniec ruszył bocznym wejściem do apartamentów szambelanowej na pierwsze piętro. A że ja też nieszczęśliwa sierotą się ostała! Opór przeciwko terrorowi hitlerowskiemu narastał również wśród osób wywiezionych na roboty przymusowe na Dolny Śląsk oraz polskiej ludności miejscowej. Ogromny okrzyk radości powitał to zwycięstwo tysiąców,senatorowie w szopie stali za- mknięci jeszcze,nie mogąc się wydobyć. 62 A Jezus mu rzekł: Jam jest, i ujrzycie Syna Człowieczego siedzącego po prawicy mocy Bożej i przychodzącego wśród obłoków niebieskich. Chciałem go już nikt nie mógł oprzeć, co już do kusz i łuków gorzały także. Nie ma dłużej piersią zdyszaną pruć fale morza, w podróż ostatnią, na wieś. Inni odzieżą wydawali ze składów stare zapasy wojenne w wąwozach, które niczemu by nie! Ale przysięgam ci, że nie mogłam tego zrobić. Jakże tu?