nie mówi anegdot. Zaznacza wprawdzie Nieczuja na początku listu pierwszego: „Bo trzeba Waszmości wiedzieć, że my się tu zawsze razem trzymamy: konfederaci barscy i kościuszkowscy, legioniści, posłowie i żołnierze z listopadowego powstania, wygnańcy sybirscy i więźniowie niemieccy, tułacze nasi ze wszystkich części świata, prześladowani za ojczyznę i wiarę, pozabijani unici cierpiącego ludu naszego ćma wielka i nieszczęśliwych a zacnych tłumy nieprzeliczone”. Przykra mgła utrzymywała się przez trzy dni: 19, 20 i 21 czerwca. Oto i Chrystus,swego dopiwszy kielicha Za zdrowie tych,którzy go z nim piją,wydycha. Lambert ze mszą wychodzić był gotów, prędko się ku ołtarzowi poruszył. A było w tym zwitku o przechrzczeniu się królewicza jegomości na ruską wiarę i innych niemało absurdów. Oni mi teraz będą jeszcze bardziej ufali. K l a r a Męki! Przystąpiło do działalności Przedsiębiorstwo Organizacji Imprez Artystycznych Artos. Mazurzy pruscy, Ślązacy, Poznańczycy, Galicjanie, Litwini z Augustowskiego i Mazurzy spod Warszawy, którzy pracowali po fabrykach w Chicago i Milwaukee i którzy od dawna wzdychali do życia, jakie chłop z chłopów powinien prowadzić, chwycili pierwszą sposobność, by się z dusznych, zakopconych dymem i sadzą miast wydostać, a jąć się pługa i siekiery w przestronnych polach, borach i stepach Arkansasu. Na kolację - kto? Hamilton usłuchał i stanął do bitwy w Androniszkach. Zaczął śpiewać przyciszonym, grobowym głosem. Dopiero języka dostawszy, nie zapomnij, gdzie czekały ich dobre nowiny przynosisz, my jednak mamy pojutrze zabieram pana rzekła ściskając mi rękę, ach. - wykrzykiwał. GŁUPI MACIUŚ Jesce niektóra somsiada Z pociechą do niej przychodzi, To najgorzej,bo na nowo Załość ją okrutna chyta, To ją całuje,a gada, Urzewnia się,a zawodzi Bogu zywemu na niebie, Płace wciąz i łamie ręce, Woła i woła młynarza. 10 Dziś ma ich półtorasta; co za różnica ludności! Zapytywał z cicha jeden po drugim dostawali się w podróż. 19,02 Niebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego nieboskłon obwieszcza. W jednego konia. Zresztą dziecko nie uczy kobiety kochać więcej męża, uczy ją tylko brać go więcej w rachubę i zabezpiecza go, inaczej mówiąc zacieśnia związek rąk, nie serc. 1846. Odeszła wreszcie, pełna wewnętrznej troski i niepokoju.