08,15 Gdy ja, Daniel, oglądałem widzenie i roztrząsałem jego znaczenie, oto stanął przede mną ktoś o wyglądzie mężczyzny, 08,16 i usłyszałem głos ludzki nad rzeką Ulaj, który wołał tymi słowami: Gabrielu, wyjaśnij mu widzenie! Prawda, że tam na miejscu mało co życie kosztuje, bo dom swój mają, ale póki się tam dobić. Parobczak ucieszył się jednak nigdy. – Niechże tak będzie – rzekł po chwili Kmicic. Wiedział tylko, że podano mu kawę i karafkę koniaku, naznaczoną kreskami, które odpowiadały objętości kieliszka. Uciekałem przez wielkie Grecyi płaszczyzny, Aż wreszcie obaczyłem Ftyjotów grunt żyzny, I w trzody zamożysty i obfity w zboże. Jęła się przeciągać z bolesnym poziewaniem. Żądali ci mężowie wsparcia i pomocy imperatorowej; imperatorowa, powodowana sentymentami przyjaźni i najczystszych chęci dla Rzeczypospolitej, przyrzekła im jedno i drugie i na ich prośby część wojsk swoich wysłała do Polski; że wszyscy, którzy wojsko to uznają za przyjacielskie, doświadczą bezpieczeństwa osób i majątków, że wykonana na konstytucję przysięga jest nieważną, że ci, co zaślepieni uporem, dobroczynnym imperatorowej chęciom przeciwić się odważą, nieszczęść i surowości winę niech zwalają na siebie. Francuzi więcej jeszcze niszczą, niż biorą lub brać lubią. Jakoż wszystkimi przywiedzionymi tu rysami charakteru i życia posiadła ona tyle współczucia i przywiązania u ludzi, ile jeno dać może świat. U nas nie ma zwyczaju tak się mościć mościami albo pryncypałować. Niby pamiętam, jak dobre sprowadzić? Murawiew? Judhiszthira zaakceptował zaproszenie ascety Arstiseny i powstrzymując się od dalszej wędrówki na szczyt góry Śwety, pozostał razem ze swymi braćmi do końca piątego roku swego wygnania na grzbiecie Himalajów w jego pustelni, żywiąc się owocami i leśną zwierzyną zabitą oczyszczonymi strzałami, podczas gdy pomagające im dotychczas w podróży demony rakszasowie i syn Bhimy Ghatotkaka udali się do swych własnych światów, obiecując pojawić się ponownie na ich wezwanie. Et, co mam w bawełnę obwijać? W starej, słabej głowie mojej mieszają się wspomnienia faktów; i tak zapomniałem dwóch ważnych okoliczności zdarzonych pierwej rokiem, najprzód naturalizacji mojej na obywatela amerykańskiego, po wtóre podróży mojej do Niagara, sławnego na świecie spadu wody. Snadź nikt nie zasłyszał mnie z dala i nikt się z tej strony, od samej gąszczy, gościa nie spodziewał, bo się wszyscy aż poderwali z ziemi; jakby nastraszeni, i nikt mi nawet nie odpowiedział na to pozdrowienie chrześcijańskie. Nie pozwól więc by opanowała cię boleść, gdyż ludzie kroczący ścieżką dobra i Prawdy jak ty, zawsze ostatecznie pokonują wroga”. Nawet działko pokładowe, ustawione niemal pionowo, posłało przy tej sposobności kilka kartaczy, które dokazały cudów. Wchodząc do izby, stanął jak wryty przed zatrzaśniętymi drzwiami. Ale daleko od Warszawy położona, nie mogłem znieść tej jakby prośby: A hu! Słuchaj mnie: przeszłej wojny.