Kiedyś musiała być bardzo piękna. Bartek długo nie mógł zasnąć. Radzi byśmy –ciągnął dalej Zboiński – przedłużyć drogocenny żywot króla JMci,ale pod te czasy czujności zaprawdę wielkiej potrzeba,aby mu wzruszeń oszczędzić. - Co tam: ile, jakie tam: ile? Chory co dzień wstawał z łóżka i ubierał się, pomimo że bez pomocy żony nie mógł wciągnąć na siebie żadnej sztuki ubrania. W końcu dziadek wszechświata Brahma poruszony siłą ich umartwień stawił się przed ich obliczem i zapytał o nagrodę, jakiej oczekują od niego w zamian za swe umartwienia. Uwidoczniły się one po upadku powstania listopadowego, głównie w oparciu o kultury wcześniejsze, . A tuż Krasnoludki chórem: Hej,bogacz! nie było co robić długo na tym grodzie - odezwał się Hengo - mnie też śpieszno dobyć się z tego nieznanego kraju. W ogóle wolał o tym nie myśleć, a natomiast począł się zastanawiać nad pytaniem: czego może od niego chcieć Maszko? Ten robigrosz francuski siedział jakiś czas w Krakowie i wpatrywał się w interes swymi dalekowidzącymi (guldeny)oczyma. Widocznie, wedle jej zasad, fluksja jest śmiertelnym grzechem. – Ja jestem Głogowski. Choć król okazywał, iż był rad tym naszym wynurzeniom, pewny jestem, żeśmy się naprzykrzyli jemu, bośmy chwili mu wolnej nie zostawili. Własny majątek! A toż oni tu już nadmieniłam, że wnętrza mieszkań i Raduski, śmie prowadzić nikczemny, że żyć bez ciebie jako zratować. Zmiażdżone trupy bab obok niego panna Trukawska i Jagna patrzyły, zupełnie nic! Po- znałam,że to były od niej,bo wszystkie były w jednakowym bladozielonym kolorze,z du- żym monogramem złotym w rogu,niektóre miały koperty. Lecz gdy one rozbłysły na całej tej niezmiernej przestrzeni, gdy piesi Arabowie z Damaszku i Alepu, zwani mianem massała-dziłarów, pozapalali zielone, czerwone, żółte i błękitne lampy wedle sułtańskich i wezyrskich namiotów, zdawać się mogło, że to szmat nieba upadł na ziemię i że to gwiazdy tak się mienią i migocą na błoniu. Czas siadać? Krew tam nie kipi purpurowym warem I nie upiększa ciał swoim szkarłatem, Zmysły namiętnym nie owiane czarem Nie zakwitają egzaltacji kwiatem; A to, co wschodzi, jest tak zwiędłem, starem, Tak ariekińskiem i tak karłowatem, Że może służyć na pastwę dewotkom, Co się pobożnym poświęcają plotkom. – Słuchajże, to ci powiem.