Na blankach obwoływały się z narożników straże. A kaszlała i wzdychała. Znano, co mogli. Powiedzcie zatem tak lub nie, żebym wiedział, czego mam się trzymać! Są to cyrografy i zapisy na wielkie sumy, które się nieboszczykowi bratu jego należą; bez tych papierów, co wiedzieć, czyby je był kiedy odebrał, a w nich wielka majętność leży. - W pierwszym momencie owego podobieństwa nie dostrzegłem, ale być może. Niech z wozy powoźniki zostaną przy rowie, My w ścisłych rotach idźmy za Hektora krokiem. - Mój kochany - rzekł - zgodzę się z tobą, że twoja pani jest najlepsza w świecie istota, a zgodzę się tym bardziej, że mam świeży tego dowód, pod warunkiem jednak, iż mi przyznasz, że moja nie gorsza. Na ten widok zaiskrzyły się oczy Kubusia i rzekł: — Wszak podzielisz się pan ze mną? Teraz dopiero, gdy duch jej wtrąconym został na nowo w odmęt strasznej burzy, ciało przypomniało jej, że była głodną, że kilkadziesiąt nocy spędziła nad pracą, która nie przydała się na nic. Ruszyło go sumienie. A jakby Mały Sokół jakoweś pisma z Chreptiowa za mną wysyłał, to posłańca zatrzymasz, pisma mu odejmiesz i przez swojego człowieka mi je przeszlesz. Chciało jej się też popatrzyć przede wszystkim na Wyrąbki,ale zasłaniały je lipy bełcząckie,tak że z powozu nie można było nic zobaczyć. - Nie stało się to niewinnie - rzekł obojętnie - trudno mieć czułość dla wszystkich. Ależ to nowina! Po odejściu barona. Szczury zemknęły. Turkot ucichnął. WŁADYSŁAW Ha, cóż - dziwak uparł się i ustąpić nie chciał, dopiero aż mu przyrzekłem, że już więcej balów dawać nie będziemy. – Jak nie ma wiedzieć!