ten handlujący kośćmi? 1804 na Wołyniu, we wsi dziedzicznej Halczyńce, parafii kodnieńskiej, o milę od Berdyczowa. Kiedyś pani Warchlakowska będzie mogła powiedzieć: "Wnikam w siebie. W pokoju, w gabinecie petersburskim, ks. Z jednego jej końca zwieszał się długi sznurek ukręcony z kłaków przesyconych siarką. Łowczanka czekała ciągle. Zachowywali się spokojnie tylko dlatego, że tego znaku jeszcze nie otrzymali. Orzeł blisko koni Skręcił w prawo i wionął. – Chodź tu! Gdyby się zbliżyły do swego dawnego domu. To się pan dobrodziej myli. " - drugiemu kontusz: "Na, świnio! - śpiewa, a ja na to nie ruszyłam się nawet. Zirytował go ten docinek,ale dość uprzejmie pytał o Betsy. V Wtenczas to dusza wystąpiła ze mnie, I o swe ciało już nie utroskana, Ale za ciałem płacząca daremnie, Cała poddana pod wyroki Pana, W Styksie,w Letejskiej wodzie albo w Niemnie Gotowa tracić rzeczy ludzkich miana, Poszła:– a wiedzą tylko wniebowzięci,, Czym jest moc czucia a strata pamięci! A wiesz ty, że pan sprzedał folwark Niemcom? Gdy z tyłu nadlatywała wichura, zdawało się, że sanie ulecą w powietrze na swych żaglach podobnych do szeroko rozpiętych skrzydeł. I rzeczywiście we wskazanym kierunku ujrzeli cztery płaczące niewiasty; jedna z nich opierała się na ramieniu mężczyzny, podobnego do Nazarejczyka. Ostatniego rana zjadł kawałek koniny, którym nie nasyciłoby się i dwumiesięczne szczenię wilcze; od tego czasu nie miał nic w ustach. Na grzbiety koniom zawieszono sukno grube i skóry. Nie, on nie oczekiwał króla! – Na Boga, zostawcież mi piastunkę moją! )– to bogini!