Każden ma kulturę. – Cóż to jest? Księżyc oświecał srebrnym światłem. Nie myśleli, ażeby na tych niwach, gdzie dotychczas rozlegał się wielki jęk: Przed oczy Twoje, Panie, winy nasze składamy. Tej samej karze podlega, kto urzędowy znak wartościowy podrobiony, przerobiony albo z usuniętą oznaką umorzenia puszcza w obieg, nabywa lub go używa albo przechowuje w celu puszczenia w obieg. nie mogła znaleźć! – Może pan przecież masz kogo znajomego we Lwowie, co by miał niejakie wpływy? ja chcieć się weprzeć tam, gdzie nie mam miejsca, przywłaszczać sobie, co nie moje! Wielki Niedźwiedź przedstawił nam także człowieka, który miał nam towarzyszyć. * Ludzie niekoniecznie bywają ludzcy. „Dyrektor”, o ile zjawiał się w tym czasie, zginając swój byczy kark przed rzeczywistymi klientami budy, tego nie płacącego gościa witał przelotnym mrugnięciem oraz jakimś łącznikowym ledwie pochwytnym wydymaniem byczego karku. WŁODZISŁAW Któż to idzie? Gdy skowronek nad bruzdą rodzimą zanuci, I bocian klekocący na gniazdo powróci, I żurawie w powietrzu przez krzyki radosne Głoszą, w szacie zielonej wracającą wiosnę. Nie mogła pojąć jego stanu duszy, rozterki i targaniny wewnętrznej. *32 32,01 Nazajutrz rano Laban ucałował swych wnuków i swe córki, pobłogosławił im i udał się w powrotną drogę do siebie. Biada nam zbiegi, żeśmy w czas morowy Lękliwe nieśli za granicę głowy. Wódeczka krążyła po raz trzeci czy czwarty przed kiełbasą, którą nareszcie zadośćczyniąc powszechnemu oczekiwaniu wniósł na obitym półmisku służący w nowiusieńkich łapciach. Skończy się z nim jego dumna potęga. Dźwiga się z sofy i stukając swą kulą,na której jest wsparty,podchodzi do okna. - Juści, ino nie wiada, co mu z tego ostanie, kiej się urząd skończy. - Żeby wszyscy hajdamakowie byli tacy, zaraz bym do nich przystał! Niedaleko pod miastem jest studnia, studnia, do której przykuty jestem niby Meluzyna[4] wraz ze swymi siostrami. Gdy mówił, położyła mu rękę na czole, a zadowolona jego prośbą, rzekła: postaram się. - krzyknął Staś.