Za to mój ojciec, czym do dom było bliżej, tym był smutniejszy, bom mu ukryć tego nie mógł, że podstarości i Kajdasz wójtostwo mu odebrali i matkę z jej dziedzictwa tak niegodziwie wygnali, a tak nas wszystkich w dziady obrócili. Ja jestem Dewajani niewolnicą, a ona służy tobie; obie jesteśmy więc tak samo od ciebie zależne, i do ciebie należy dbałość o nasze potrzeby”. Bronka niech idzie do okna, poszedł za panią Osnowską swoje lata. Ale przeciwko temu dzi z kolei śnieżne listki polnej astry. – Pewien pies, który przed nami szczeka na Turków, a przed Turkami na nas, pewien lis, który się ogonem nakrywa i niewinnego udaje. Przez chwilę zawisnął w powietrzu, lecz niepospolita jego siła pozwoliła mu utrzymać się tak, dopóki nie zasunął kiszki w paszczę armaty. mój pan! W Wałbrzychu, która notabene zaczęła działalność, mając w inwentarzu. Wyznawał przede mną wszystko,co w nim i w minio- nych dniach jego było słabością i winą,a pokora tych wyznań miała w sobie przejmujące krzyki cierpienia. Otworzył Cygan gębę,drumlę z zębów puścił,sam sobie nie wierz y i przeciera oczy. Nagle jej oczy rozszerzyły się, wargi drgnęły, ręka wyciągnęła się ku niemu. A już załoga przerażona stała zlękła, jakby ostatnią godzinę wybiły jej działa. Jej łatwiznom sprosta niemal każdy; jej trudnościom - nikt prawie. A gdy siłacz na to nie odpowiedział i Żyd wódki nie dał, on wziął jedną kufę wódki pod lewą rękę, drugą pod prawą i wychodził z karczmy, a gdy go arendarz zatrzymał, jednym zamachem nogi tak trącił Żyda, że ten uderzywszy się o karczmę zawalił ją i umarł. Zazwyczaj znosiła wszelkie dolegliwości w milczeniu, tak że mogliśmy się tylko domyślać z jej twarzy, że jej coś brakuje, gdyż nigdy ani słowem nie mówiła nam o tym i nie szukała u nas współczucia ani pomocy. Jak tam szydzą Achaje, którym twoja postać Wróżyła, że potrafisz śmiało placu dostać; Lecz nie masz w sercu męstwa, nie masz w duszy cnoty. Widzicie no! Dziecinna pociecha, ale kto nie ma żadnej, temu i taka dobra.